słyszalne

słyszę moje łzy

jak się wspinają

szepcząc gęste myśli

każda z nich to milion wspomnień

spływających po strunach czasu

wilgotne rzęsy

często obserwują

śniady księżyc

wypatrując przy nim gwiazd

jakby on sam nie miał

wystarczająco dużo blasku

słyszę brzdęk koralików

płynących w górę

każdy z nich ma inne imię

szepczą swój własny rytm

splatając w warkocz moje troski

popędzając rynsztok osłoną nocy

w bezsennym drganiu powiek

Klaudia Gasztold