Sonet o miłości

Kocham CIĘ tak, jak słońce kocha ziemię,

Że świeci na nią swoim złotym blaskiem,

I ogrzewa ją swym ciepłem niezmierzonym,

I budzi ją do życia każdego ranka.

Kocham CIĘ tak, jak księżyc kocha nocą,

Że oświetla jej ciemność swoim światłem,

I ozdabia ją swym blaskiem tajemniczym,

I kołysze ją do snu swoim szeptem.

Kocham CIĘ tak, jak morze kocha brzegiem,

Że uderza o nie swoimi falami,

I zalewa je swym szumem nieustannym,

I całuje je swymi pianami.

Kocham CIĘ tak, jak niebo kocha gwiazdami,

Że ozdabia je swoimi iskrami,

I wskazuje im drogę swoimi znakami,

I śpiewa im swymi harmoniami.

Kocham CIĘ tak, jak nikt inny nie kochał,

Że oddałbym za Ciebie cały świat,

I nie zważałbym na nic, co by przeszkadzało,

I nie bałbym się niczego, co by groziło.

Kocham CIĘ tak, jak tylko ja potrafię,

Że piszę dla Ciebie te słowa z serca,

I mam nadzieję, że Ty też mnie kochasz tak samo,

I że nasza miłość będzie trwać wiecznie.