spowiedź

między prawdą gdy horyzont

każdemu wydaje się inny

każdy otoczony samotnością

ta czarna materia pochłania serca

w moich oczach jest ogień

płonę gdy zderzam się z przeszłością

nieważne ilu jest w porządku

zawsze znajdzie się ktoś kto wrogiem

ufałem ludziom którzy potem

odpłacili zdradą

pozostając samotnikiem

wyczuwam zapach wolności

idę do przodu

ogarnięty chorobami

uśmiecham się do ludzi

czuję radość czuję miłość

co gdybym narzekał

nikt za to nie zapłaci

nikt nie wysłucha

kocham życie

kocham świat

kocham Was

kiedyś wieczorem przy ognisku

spotykamy się wśród wspomnień