świat w bluszczu

oplecione dłońmi włosy

głaz dotykają gałązki bluszczu

słowa mieszam z kroplami deszczu

moczy dni pada dziś

rozstanie zawisło w powietrzu

pachnie bzem

wiatr porwał bociany z końcem sierpnia

zdanie pozostało dlaczego podzielił nas czas

dlaczego dobrze układało się w ciepłym gnieździe

zawsze coś pęka sękiem w drzewie

słowa w słojach zwinięte

gdzieś na dnie muzyka cicho brzmi

skrzydłami malowane powierzchnie

eter przestrzeń pomiędzy rozstaniami

w sercu bruzdy na duszy nieprzespane noce

kolor oczu niebieski dni szare

zdjęcia wyblakłe skóra blada

znikam na polanie jak echo wśród kniei

nie przejmować się będzie dobrze

po drugiej stronie lustra starczy miejsca