Poprzednie częściTeatrzyk absurdalnie absolutny

Teatrzyk absurdalny, że aach...!

Mówiła mi kiedyś kobieta

jak dzieła tworzy poeta:

 

- Bo wiesz, kiedy pisze kto wiersze,

to musisz wiedzieć po pierwsze...

(Tutaj złożyła ręce

i palcem wskazała fotel,

podnosząc głos aż do forte.)

 

- Bo wiesz, ja znałam poetę -

nie siedział tak jak kobieta.

On siedział o tak, o taak!

i pisał wtedy, że aach…!

(Tutaj zamilkła i ręce

opadły, no i nic więcej

nie rzekła, lecz opuściła

pokój.) Zaniepokoiła -

 

w końcu był czas się dowiedzieć,

że najpierw to mus umieć siedzieć

i wtedy dopiero stać

na wiersz, w którym aach!

 

_______________

Grudzień 2014

Średnia ocena: 4.2  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • andrew24 8 miesięcy temu
    ...
    poeta czuję się jak ptak
    w gniazdku
    a czasami
    wznosi się
    nad ziemią
    wysoko w chmury

    z trudem
    nieudolnie siedzi
    sprawiając zawód
    aaach... !

    Pozdrawiam serdecznie 5*
    Miłego dnia
  • TseCylia 8 miesięcy temu
    Miłego dnia Andrew. Dzięki:)
  • andrew24 8 miesięcy temu
    TseCylia
    🌻
  • zuraw 8 miesięcy temu
    Ładny wiersz ❤️ 5
  • TseCylia 8 miesięcy temu
    Dzięki
  • P.Mgieł 8 miesięcy temu
    Ostatnie cztery wersy coś genialnego, 5 :D
  • TseCylia 8 miesięcy temu
    Dzięki bardzo

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania