Teatrzyk absurdalny ze śniegiem na grzywce

ON

No powiedz, mała, co u ciebie?

Śnieg nie zasypał cię po łokcie?

ONA

Po łokcie - masa jest roboty,

a pod beretem grzywka moknie,

bo aura pewnie tego nie wie,

jak chciałam grzywką zrobić wejście

w tętno stolicy.

ON

… ach, zbytnico!

Chciałaś znad czółka bajerować?

Barbakan, Zygmunt i Starówka…

Mozaika wrażeń wystrzałowa!

ONA

Tańczyć się chciało. Paluch w bucie

bez ostrzeżenia w Tango ruszył,

a ja zmierzwiona za nim, za nim…!

Rytmom dawałam się omamić

i wodzić z lekka po parkiecie.

ON

No pleciesz, aśćka, nie wymieciesz -

toż krzyżyk piąty zerka w kąty

z rwą. A ciebie nogi rwą do tańca?!

Choreografia ma wymogi.

ONA

Któż by tam patrzył na niuanse?!

Wytańczyć trzeba stare nogi!

Gdy Egzotyczny dźwięczy Tercet!

ON

Czyli kompania z tobą była…?

Powiesz dwa słowa choćby o tym?

ONA

Nawet dwadzieścia bym uwiła,

ale po łokcie mam roboty!

Wymownie zmilczę, a ty słuchaj

ze zrozumieniem - czujesz Blues’a?

ON

Zamiast słuchania twojej ciszy,

też na parkiecie bym poruszył

tancerki jakieś - w rytmie Cha-Chy -

bo w końcu Cha-Cha wiele znaczy.

ONA

Mam jeszcze urlop - wiesz, od pracy,

lakier do włosów, dwie sukienki…

ON

Jive i ten rytm Jive’owy prędki,

i Roc’k, i Roll! I na Starówce

mydlane bańki po złotówce,

i Irish Coffee za trzy dychy...

ONA

A pan poeta, e-poeta?

Bo coś się mnie wydaje, że tak!

A e-poeci piszą rożnie.

Za to jak tańczą!!! Słowem: cudnie!!!

Rytmu nie gubią jak w sonetach.

No, mówię panu - tańczą - w dechę!!!

Ale umykam!

ON

...do wierszyka?

ONA

Wrócę wieczorem tu do pana,

bom jeszcze w suknię nie ubrana -

otula Blues, a w uszach gra

Tercet, Eleni...

Cha-Cha-Cha!