Tęcza współistnienia

W krainie wspomnień, gdzie światło barwne tańczy,

Tam murzynka Bambo los swe wątki snuje.

W oczach jego gwiazdy, błyszczące jak róże,

Czyta się opowieść o barwie serca węża.

Wiosna duszy, a niebo tęczę roztacza,

Lecz cień rasizmu jak burza nad Bambem gromadzi.

Kiedy kroki jego mijają, jak deszcz tropikalny,

Upał krzywdy topi, a niesprawiedliwość kradnie barwy.

Jego uśmiech, jak łuk pośród deszczu łez,

Rozjaśnia szarość, choć serce w nim zatrzęsione.

Bo w krainie równości, gdzie dźwięczy skowyt wiatru,

Bambo stąpa, lecz uprzedzenia stawiają mury.

Lecz niech melodia serca przewyższy hałas nienawiści,

Niech Bambowi słońce zrówna kroki na tej ziemi.

Bo w tęczowych marzeniach, gdzie dusze wspólnie grają,

Niech serce każde barwą łączy, a nie barierą dzieli.