Ocenę zostawiłam wcześniej, ale dopiero teraz mam czas, by skomentować :) Treść rozdziału podobała mi się. Odnoszę wrażenie, że stworzone przez Ciebie albastory są nieco podobne do dementorów z H.P. (ale to tylko moje odczucie). Zdarzyło Ci się, że w niektórych miejscach zabrakło "ogonków" przy "ę" czy "ą". Czekam na dalsze części :)
Dzięki dziewczyny:) Wolfie co do Albastora to postać napewno nie kreowana na dementorach:) Moja ma nogi i rece jest hehe choć nie dziwię się, że opisy go przypominają. To tak jak człowiek pozbawiony oczo i ubrany w elastyczny bialy kombinezon:D
Bardzo dobrze się czytało. Ciekawie napisane i z niecierpliwością będę czekać na następną część. Muszę jednak zwrócić uwagę na błędy. Na początek literówki: ,,Zawsze wygrywał, obierając za kryjówki miejsca, które nawet nie wzięłabym pod uwagę." - ,,których nawet nie wzięłabym pod uwagę."
,,Nie mogę się poddać, lecz te zadanie zaczyna mnie przerastać." - to zadanie"
,,Zasycha mi w ustach, a wycieczenie wpływa niekorzystnie na moją koncentrację." - ,,wycieńczenie"
,,a może pozostali wrócili be zemnie do sektora?" - ,,beze mnie".
Poza tym to, o czym wspomniała wolfie czyli ogonki. Czasem są tam, gdzie nie powinno ich być albo nie ma ich tam, gdzie powinny. Ostatnia uwaga to interpunkcja. Brakowało przecinków np. ,,pytam go (przecinek) mając nadzieję". Raz był po słowie ,,to", choć powinien być przed. Nie pamiętam dokładnie, w którym to było miejscu. A czasami są tam, gdzie być ich wcale nie powinno np. ,,I, co dalej?". To takie szczegóły techniczne, za które nie obniżam oceny, bo nie raziły aż tak w oczy. Poza tym moją spostrzegawczość zrównoważyła wspaniała treść, dlatego 5:)
Przeczytałam z wielką przyjemnością tą część. Wiem, że ciągle to pisze, ale trudno. Świetne opisy. Podobał mi się Albastor. Jak czytałam wcale mi nie przypominał dementorów. Może troche mają wspólnego, ale to nie przeszkadza, bo Twój jest bardzo ładnie wykreowany. W poprzednich częściach narzekałam na brak akcji, więc tutaj cieszę się, że coś się zadziało. Szkoda tylko, że nie odnalazła tego miejsca. Bardzo spodobały mi się ostatnie zdania. Ładnie ubrałaś jej strach w słowa. 5 :)
Komentarze (11)
,,Nie mogę się poddać, lecz te zadanie zaczyna mnie przerastać." - to zadanie"
,,Zasycha mi w ustach, a wycieczenie wpływa niekorzystnie na moją koncentrację." - ,,wycieńczenie"
,,a może pozostali wrócili be zemnie do sektora?" - ,,beze mnie".
Poza tym to, o czym wspomniała wolfie czyli ogonki. Czasem są tam, gdzie nie powinno ich być albo nie ma ich tam, gdzie powinny. Ostatnia uwaga to interpunkcja. Brakowało przecinków np. ,,pytam go (przecinek) mając nadzieję". Raz był po słowie ,,to", choć powinien być przed. Nie pamiętam dokładnie, w którym to było miejscu. A czasami są tam, gdzie być ich wcale nie powinno np. ,,I, co dalej?". To takie szczegóły techniczne, za które nie obniżam oceny, bo nie raziły aż tak w oczy. Poza tym moją spostrzegawczość zrównoważyła wspaniała treść, dlatego 5:)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania