W otchłani własnych myśli.

Pogubiona w swoich myślach leżę wtulona w miękką poduszkę, zanurzając się w melancholijny nastrój swoich zwierzeń ,rozwiewajacych się niczym maszt na statku, który płynie gdzieś w daleką głębię nieistotnych momentów.

Przenikam pomiędzy falami wzburzonego oceanu tajemniczych opowieści z różnych chwili sentymentalnego życia.

W otchłani słów przemawia szept porannego brzasku z dalekiej krainy.