Wieczorne rozmyślania

czasem patrzę w gwiazdy

niektóre już nie istnieją

ich światło ucieka krzyczy

głosem sprzed milionów lat

czas płynie z coraz większą prędkością

teraźniejszość zaczyna się rozmywać

między powidokami

przed oczami staje kolega

piętnaście lat temu wypadł przez okno

nikt nie wie jak do tego doszło

ponoć po śmierci wszyscy zostaniemy

skazani na wieczność

ci którzy cierpieli doznają szczęścia

ci którzy nie wiedzieli dowiedzą się

wczoraj powiedziałbym fascynujące

dzisiaj na cholerę to wszystko

Następne części: Wieczorne rozmyślania II

Komentarze (10)

Pasja 19.11.2020

Mocny dysonans pomiędzy zderzeniem myśli z rzeczywistością. Obraz mijającego czasu. Gorzkim refleksjom w w tych wieczornych rozmyślaniach towarzyszą próby zrozumienia, ale również niezgoda na rzeczywistość.
Pozdrawiam serdecznie

Lotos 19.11.2020

Dzięki pasjo za komentarz, wypowiedziane słowa (fascynujące, na cholerę to wszystko) powinny być kursywą, ale tutaj chyba nie da się tego zrobić.

laura123 19.11.2020

Dobrze Ci wychodzą wiersze pozbawione polityki, religii, a może tylko mi takie bardziej odpowiadają, niemniej cieszę się, że tu nic nie razi, nie boli... jedynie zmusza do refleksji. Nad sobą, życiem, przemijaniem. Za to też stawiam 5

Lotos 19.11.2020

Dzięki za komentarz, a mam poglądy polityczne i te na temat religii jakie mam i jeszcze mogę je w tym kraju wyrażać, mam nadzieję, że to się nie zmieni. Nie musisz się z nimi zgadzać. Natomiast poezja przekracza to wszystko.

laura123 19.11.2020

Ja ci nie bronię wyrażać poglądów, jedynie cieszę się, że ten wiersz nie kręci się wokół religii. Tylko tyle.

Lotos 19.11.2020

Wiem, wiem i cieszy mnie, że wiersz Ci się spodobał.