Równia pochyła

Abominacją powinna być pycha

i każda nieprawość, co za rogiem czyha.

Każdy uczynek zły, niegodny –

ten, co szybki jak sokół wędrowny.

Leci po świecie z wichury prędkością,

aeroplanem zwanym diabelską podłością.

Jej apologeci – jak lądowe wojsko,

za grosz honoru nie mają z pewnością.

Zwłaszcza dziś, w czasach adolescencji –

takie teorie chodzą dziś po globie.

Cisza... Spokój? Czas uśrednić ten obieg.

Nie tylko młodzi sieją diabelskie nasiona.

Zdradzić potrafi mąż, potrafi również żona.

Hejtować umie młodzież – ale też i dziadki.

Złorzeczy sąsiadom wielka kościelna Pani,

która śpiewa psalmy i modli się ze łzami.

Jeśli tak to wygląda –

to my już jesteśmy pokonani.

Pokonani przez swoje wybory haniebne.

Nie wiem, czy nasze dusze Bogu...

są w czyśćcu naprawdę potrzebne.

On nam admonicje – jak listy w Biblii – wysyła.

Syn Jego za nas cierpiał – to jest prawdziwa siła.

Jednak my, wciąż jak głupcy,

idziemy w zło bez „kija”.

To gdzie będziemy po śmierci –

to już równia pochyła.

Ania Black Queen.