Wstecz... (fragment)

Notka autora: Proza poetycka, podróż w głąb pamięci. Tekst porusza trudne tematy.

W głębinach podświadomości

przetrzymuję niechciane wspomnienia.

Wysłała je tam świadomość,

i więzi,

do całkowitego zapomnienia.

No bo jaki z nich pożytek? Ich cienie przychodzą nocą. Dygocą, straszą, spać nie dają.

Lepiej będzie, gdy zostaną nieodkryte.

A może pójdę tam?

Pójdę. Założę płaszcz przeciwłzowy, szal z otuchy i rękawiczki uszyte z najlepszych skrawków odwagi. I pójdę wstecz.

Wstecz...

... dzisiejszy projekt. Kora. On. Skup się! Zmiana pracy. Choroba matki. Ślub. Wyjazd. Studia. Długi. Fałszywi przyjaciele. Matura. Pogrzeb ojca. Dzień, w którym widziałam go ostatni raz...

– Tato, przyniosłam ci ciepłą zupę. Powinieneś coś zjeść – powiedziałam.

– Dziękuję – odpowiedział.

... egzaminy do liceum. Nauka. Dyskoteki. Wakacje. Ósma klasa. Dyrektor...

Jestem na lekcji matematyki. Stoję przy tablicy zapisanej działaniami. Zawsze lubiłam ten przedmiot za jego zimną logikę i pragmatyczność. Matematyka nie myli się, matematyka wyciąga właściwe wnioski. Pan P. stoi obok i trzyma rękę na moim ramieniu. Powoli wsuwa palec za kołnierzyk i zaczyna pieścić mój kark.

– Zrobiłaś błąd – szepcze do ucha.

(...)

Zabłądziłam.

Płaszcz się podarł. Szal zgubiłam. I już nie mogę iść dalej.

Następnym razem przygotuję się lepiej.