wystarczył atak spoza sceny

Komentarze (7)

• 
  Dekaos Dondi 12.09.2020

  Angelo↔Ładnie, choć krótko.
  Rzeknę hmm... w miarę bezpieczna scena... ale nie do końca...
  wzmocnienie jakby... znalezienie chociażby zwykłej kładki...
  i z garścią ogników nadziei, zatańczyć na nowej stronie przeszłości,
  No!→Chociaż spróbowałem zinterpretować:)↔Pozdrawiam:)↔5
• 
  Nachszon 12.09.2020

  Może ktoś odszedł tragicznie lub po prostu, bez tragedii i ogniki to wspomnienia, z którymi narratorka tańczy na... No właśnie na czym? Znowu na zgliszczach wspomnień. Błędne kółeczko ciągłego rozpamiętywania odpowiada błędnemu kółeczku na poziomie formy. Tym bardziej, że ogniki to ogień, a efektem działania nieujarzmionego ognia są zgliszcza. Bardzo podoba mi się:
  
  nie znałam dróg polnych
  i po których przęsłach mostu
  mogę przejść bezpiecznie
  
  To jest właśnie moment, w którym poezja pozwala zrobić to, czego nie można zrobić w prozie. Skrót myślowy przez skrót formalny, a sens załatwia rytmika i bliskoznaczność, bo według mnie, gdyby to rozpisać byłoby:
  
  nie znałam dróg polnych
  i nie wiedziałam po których przęsłach mostu
  mogę przejść bezpiecznie
  
  Znać. Wiedzieć. Te czasowniki są tak bardzo blisko siebie, więc zastosowanie takiej a nie innej formy nosi znamiona prawdziwego natchnienia. Mnie w tym miejscu przeszły ciarki, bo w hebrajskim znać (w sensie znajomości przedmiotu) i wiedzieć to ten sam czasownik. W transliteracji ledaat. Bardzo bardzo mi się podoba, chociaż zdaję sobie sprawę, że moje odczytanie może być zupełnie od czapy. Ale to moje odczytanie. Własne. Prywatne. Bardzo ładny wiersz..
• 
  Shogun 12.09.2020

  No proszę no proszę, przeczytałem coś od Ciebie szybciej niż sądziłem ;)
  Cóż, stało się coś poważnego, coś co kompletnie zmieniło świat bohaterki, a nawet go spaliło. Coś, co spowodowało zmianę rzeczywistości, w której bohaterka próbuje się odnaleźć, lecz nie zna przęseł mostu po którym ma stąpać. Jednak otrząsnęła się, stała się bardziej pewna i będzie mogła być szczęśliwa, tak bardzo, że aż zatańczy na zgliszczach starej rzeczywistości, witając zupełnie nową :)
  Taka moja mała interpretacja :D
  Pozdrawiam ;)
• 
  Pasja 12.09.2020

  Rozpalona miłość i powolne spopielenie jej. Zbyt długo trwało uczucie, które nie dawało bezpiecznej odległości aby być. Czas uleczył rany i można dalej iść w nowy ogień. Zgliszcza zostawić w tyle.
  
  Pozdrawiam ciepło
• 
  Pan Buczybór 12.09.2020

  całkiem porządny wiersz
• 
  iNick 12.09.2020

  Mnie tak pasuje, to se przestawiłem, nie mówię, ze lepiej, mówię, ze lepiej w odbiorze dla mnie, ja lubię łamać język - psuć, upaskudniać, to tego...
  
  "jeden wystrzał co spalił świat
  i zabrał zapisane kartki
  wtopione w materiał linie papilarne
  kiedy za rękaw zbyt długo cię trzymałam
  
  nie znałam dróg polnych
  i po których przęsłach mostu mogę przejść bezpiecznie
  dziś już odważniejsza
  
  z garścią ogników
  na zgliszczach zatańczę"
  
  Brakuje trochu Twojej prozy - tak z innej mańki.
• 
  Literkowa Bitwa na Rymy™ 13.09.2020

  LBnR zaprasza do wzięcia udziału w zabawie na słowa!
  W tym wątku uzyskasz wszystko o Bitwie:
  https://www.opowi.pl/forum/konkurs-lbnr-nr-77-wyzwanie-rzucone-w1311/
  Jeszcze do 16 wrzesnia mozna zaszaleć. Więc napisz i baw się dobrze.
  Serdecznie zapraszamy i liczymy na ciebie!!!
  Literkowa pozdrawia

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania