z lat osiemdziesiątych

zaklinowany byłem na wąskim regale

z kilkoma książkami

w szkodę za panną wyłaziły oczy

od miedzy do miedzy żyto ogórek

składkowa reszta z sumy

do odprawiania razem z sąsiadami

sprawa była nie do odkapslowania

ani na matczyny napar z kłączy malin

z grządki maciejki wychodziły dziewczyny

świetliki spod klosza po koronę wielkiej lipy

i zasadzały się na mój wiatr

z postawionego kołnierza

w Gdańsku narzędzia rzucili przez płot

przesiewało najjaśniejsze słońce

aż debet i mnie złapał krótko mówiąc

potykałem się o nieswoją wolność

na ubijanej od nowa pianie