Zrozumieć

Czasem trudno zrozumieć

Odmienne poglądy,

Po prostu słuchać,

Odrzucić przesądy

 

Wczuć się po prostu

W drugiego człowieka,

Zrozumieć co przeżył

I co go jeszcze czeka,

 

A ja rozumiem

Chaotycznych ludzi,

Że czasem się coś zgubi,

A czasem pobrudzi

Że nie jest łatwo

Pilnować życia

Między lekcją tańca,

a zajęciami szycia

 

I ja rozumiem

Wiecznie spóźnionych,

Tych Nieustannie

Z zegarkiem pokłóconych,

Bo po co się trzymać

Dzieła człowieka

Jak i tak w życiu

Na nas więcej czeka,

 

I ja rozumiem

Osoby neurotyczne

Mający życie

Iście tragiczne,

No bo to nic niezwykłego,

Że życie przytłacza,

Że czasem nas rozpacz

Zewsząd otacza,

 

Wiem, że to niesprawiedliwe

Lecz ja jestem chaotyczna,

Wiecznie spóźniona

I bardzo neurotyczna,

Ale proszę przebacz mi

To chyba prośba o niewiele,

Z tego co wiem

Tak właśnie robią przyjaciele

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • wicus 15.09.2020
    Bardzo urokliwy utwór! Ileż w nim empatii i ciepła! Budzi on we mnie pewne skojarzenie z: "Litanią" Juliana Tuwima. Ktoś mógłby kręcić nosem na jakość niektórych rymów itd., ale w moim przekonaniu ten wiersz nie tylko się broni, ale jest naprawdę piękny.
  • Shara Online 19.09.2020
    <3
  • Onyx 29.12.2020
    Bardzo empatyczny i miły wiersz. Dokładnie tak, by zrozumieć drugiego, trzeba włożyć jego buty, i przejść całą jego drogę.
    Pięć
  • PaniNieznajoma 01.01.2021
    Dziękuje, milo mi to czytać<3

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania