Bartoszek

pójdziemy do ciebie

syneczku

przyjdziemy

zapalimy ogniki wesołe

tak smutne

i będziemy patrzeć

przez zasłonę łez

na lata mijające

znaczone co roku

jedną świeczką więcej

tylko dlaczego

już nigdy

nie zapłoną

na torcie

przy wtórze twego

radosnego śmiechu

dlaczego tu

wśród ciszy ponurej

na zimnej płycie

marmuru

maleńki ognik

daje nam znać

że minął

jeszcze jeden rok

bez ciebie

pójdziemy do ciebie

syneczku

przyjdziemy