Poprzednie części: Droubble - Gdy zamykam oczy

Droubble - Mogło być gorzej

Przepełniało mnie szczęście tak intensywne, że tworzyło poświatę na skórze, emanującą fascynacją i radością, wywołując jednocześnie oślepiające iskry w oczach. Biła od nas fala euforii i zachwytu, uderzająca i atakująca agresywnie, wymuszając na wszystkich, którzy odważyli się spojrzeć, dostrzeżenie pasji, uniesienia i entuzjazmu.

— Tak.

Realizacja marzeń, zwieńczenie miłości i zaklepanie siebie nawzajem na wieki wieków — kwintesencja pragnień.

Trwaliśmy w tej niby bajce, pomimo iż los ciskał w nas wszystkim, co miał w zanadrzu, nie szczędząc bólu i rozczarowań.

Moje imię rzadko kapało z twoich ust, nie używałeś go. Rzucałeś pociski słowne skrupulatnie i misternie przygotowane z pieszczotliwych określeń i zdrobnień. Czyniły swoją powinność, mamiąc i zaślepiając, jak te cholerne iskry na początku znajomości.

Szarą codzienność i zmartwienia skutecznie pokonywała wieczorna namiętność. Ogień trawił nas, spalając problemy, a rozkosz rozmywała żal, powodując chwilowe zapomnienie, dając nadzieję, że ten dystans da się jeszcze pokonać. Złudne oczekiwania wywoływały cierpienie, tworzyły przepaść.

Teoretycznie szczęśliwi, zewnętrznie spełnieni, nachalnie rozsiewający pozory trwającego uczucia. Niesamowita fala nadal uderzała, lecz już tylko w otoczenie, tym razem utkana z pozorów, kłamstw i wspomnienia tego, co było.

Na początku MY, z biegiem czasu już tylko my, po wszystkim ja i ty.

Czy mogło być gorzej?

Tak.

Mogliśmy się nie rozstać.

Następne części: Droubble - Noc Droubble - Po co ci ta patelnia?

Komentarze (4)

Nuncjusz 16.10.2017

Nic nie jest wieczne, więc warto czasami zdobyć się na ten słuszny krok i rzec sobie: "Koniec" :)

Lilith_Sulivan 16.10.2017

czasem to samo się wypowiada :)

Adam T 17.10.2017

Widzę ogromny wysiłem włożony w tekst. Moźe chcę zobaczyć, ale dobrze jest widzieć, że zależy Ci na formie i treści. Styl trochę, jak dla mnie, trochę zbyt "ugórnolotniony", czasem trafią się archaizmy typu "me zamiast "moje" (mam tu na myśli także poprzednie Twoje publikacje), ale cieszę się, że wkładasz w to pisanie trud, nie traktujesz tego portalu, jak podręczny brudnopis, bo znajdą się ludzie, ktorzy zajrzą i poprawią. To ogromny plus.
Czasem jednak ogrom pracy się buntuje, np tu:
"...tworzyło poświatę na skórze, emanującą fascynacją i radością, wywołując jednocześnie oślepiające iskry w oczach." - zwróć uwagę na spiętrzenie imiesłowów "emanujące", "wywołując", "oślepiające", do tego jest jeszcze "fascynacją" . Jest za dużo i za bogato. Osobiście omijam imiesłowyn jak mogę, choć czasem się po prostu nie da. One sprawiają, że zdanie robi się karkołomne i ciężkostrawne.
Przynajmniej ja tak myślę.
Podziwiam jednak twoją klasę i styl.
Pozdrawiam

Lilith_Sulivan 17.10.2017

Dziękuję za uwagi, które z pewnością wezmę sobie do serca oraz za obszerny komentarz, dokładnie opisujący, co mogę poprawić w przyszłości.
Co prawda nie wkładam w pisanie aż tyle wysiłku, ile opisałeś, ale może powinnam zacząć to robić, albo skupiać więcej uwagi na poprawkach :)
Muszę odnieść się też do archaizmów :) niestety, albo stety używam ich na co dzień, przez co są dla mnie niezauważalne w tekście. Mam skłonność również do zmieniania szyku zdania, lecz jak wiadomo w języku polskim mamy szyk przestawny ;)
Przy kolejnym tekście zwrócę uwagę na imiesłowy, rzeczywiście pojawiło się ich dużo.
Mam nadzieję, że podobało Ci się choć trochę.
Bardzo dziękuję za wskazówki.
Pozdrawiam

Nuncjusz 16.10.2017
Nic nie jest wieczne, więc warto czasami zdobyć się na ten słuszny krok i rzec sobie: "Koniec" :)
Lilith_Sulivan 16.10.2017
czasem to samo się wypowiada :)
Adam T 17.10.2017
Widzę ogromny wysiłem włożony w tekst. Moźe chcę zobaczyć, ale dobrze jest widzieć, że zależy Ci na formie i treści. Styl trochę, jak dla mnie, trochę zbyt "ugórnolotniony", czasem trafią się archaizmy typu "me zamiast "moje" (mam tu na myśli także poprzednie Twoje publikacje), ale cieszę się, że wkładasz w to pisanie trud, nie traktujesz tego portalu, jak podręczny brudnopis, bo znajdą się ludzie, ktorzy zajrzą i poprawią. To ogromny plus.
Czasem jednak ogrom pracy się buntuje, np tu:
"...tworzyło poświatę na skórze, emanującą fascynacją i radością, wywołując jednocześnie oślepiające iskry w oczach." - zwróć uwagę na spiętrzenie imiesłowów "emanujące", "wywołując", "oślepiające", do tego jest jeszcze "fascynacją" . Jest za dużo i za bogato. Osobiście omijam imiesłowyn jak mogę, choć czasem się po prostu nie da. One sprawiają, że zdanie robi się karkołomne i ciężkostrawne.
Przynajmniej ja tak myślę.
Podziwiam jednak twoją klasę i styl.
Pozdrawiam
Lilith_Sulivan 17.10.2017
Dziękuję za uwagi, które z pewnością wezmę sobie do serca oraz za obszerny komentarz, dokładnie opisujący, co mogę poprawić w przyszłości.
Co prawda nie wkładam w pisanie aż tyle wysiłku, ile opisałeś, ale może powinnam zacząć to robić, albo skupiać więcej uwagi na poprawkach :)
Muszę odnieść się też do archaizmów :) niestety, albo stety używam ich na co dzień, przez co są dla mnie niezauważalne w tekście. Mam skłonność również do zmieniania szyku zdania, lecz jak wiadomo w języku polskim mamy szyk przestawny ;)
Przy kolejnym tekście zwrócę uwagę na imiesłowy, rzeczywiście pojawiło się ich dużo.
Mam nadzieję, że podobało Ci się choć trochę.
Bardzo dziękuję za wskazówki.
Pozdrawiam

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania