Dziewczyna z innych lat - Rozdział 1

Znacie to uczucie, kiedy budzicie się rano z okropnym bólem głowy, który jest pamiątką po mocnym wypadku samochodowym?

Bo ja znam go bardzo dobrze. Codziennie wstaję z myślą "kiedy to się skończy?"

Ale teraz jest inaczej.

Czuję jedynie lekkie kłucie, które nie irytuje mnie aż tak bardzo.

Zdziwiona wstaję pewnie z łóżka. Są wakacje, więc pozwalam sobie na krótkie spodenki i bordowy t-shirt.

Związuję długie, kasztanowe włosy w niedbałego koka i optycznie powiększam zielone oczy (które i tak są w miarę duże).

Zabieram telefon z nocnego stolika i schodzę do kuchni na boso.

- Hej. - mówię uśmiechnięta.

I odpowiada mi głucha cisza.

- Mamo? - wołam - Melanie? Ach, tu jesteście!

Uśmiecham się do nich. Stoją koło lodówki, ale nic nie mówią. Są mało rozmowne.

- Gdzie tata? - pytam. Mama wskazuje głową salon, więc tam idę. - Cześć tato.

Siadam koło niego i włączam telewizor. Oglądam jakiś film.

Może się to wydawać dziwne, ale dużo osób uważa, że mieszkam z duchami.

Fakt, moi rodzice i siostra zmarli, ale to nie oznacza, że z nimi nie mieszkam, czyż nie?

- Wiesz tato. - zaczynam - Żałuję, że nie lubicie ze mną rozmawiać. Jeden dzień. Tylko jeden dzień by mi wystarczył, aby dowiedzieć się, jak powstał ten wypadek.

Nie uzyskuję odpowiedzi, więc skupiam się na filmie.

Ciszę przerywa mój telefon.

Isaac dzwoni.

- Halo? - mówię.

- Chloe? - słyszę przyjemny głos w słuchawce.

- Tak. Coś się stało Isaac? - pytam.

- Spotkajmy się. Błagam. - słyszę smutek w jego głosie.

- Okey, przyjechać do ciebie?

- Chloe. - niemal słyszę jak się uśmiecha - Przecież nie masz prawa jazdy.

- Ale mam taksówki. - śmieję się.

- Zaraz u ciebie będę, zgoda? - pyta.

- Zgoda. - rozłączam się i odkładam telefon.

Czekam, aż Isaac przyjedzie.