Foto zabawa nr9 Stara kamienica cz 1

https://zapodaj.net/plik-2v6klEHaaT

Na obrzeżach Łodzi stoi stara kamienica, która jest bardzo zaniedbana, ponieważ władze się nią nie interesują.

Jako jedyna mieszka w niej starsza kobieta o imieniu Irena wszyscy inni lokatorzy dawno się wynieśli, ale ona kategorycznie odmawia.

Pewnego dnia odwiedza ją jej wnuk Karol.

Młody mężczyzna siada z babcią w salonie, popijając herbatę, i mówi:

— Babciu błagam wyprowadź się stąd i zamieszkaj ze mną — prosi.

— Nie, ale dziękuję za propozycję.

— Czemu nie chcesz?— zapytał wnuk.

— Bo ja w tym mieszkaniu mieszkam od zawsze tutaj przyszedł na świat twój ojciec i tu chcę umrzeć.

— Widzę babciu, że nie przekonam cię.

— Nie.

— To chociaż przemyśl .

— No dobrze może jeszcze chcesz herbaty?

— Nie, dziękuję.

Karol spogląda na zegarek i widzi, że dochodzi trzynasta.

— Babciu będę się zbierać.

— Szkoda.

— Wiem chętnie bym został, ale muszę  zrobić zakupy.

Po tych słowach żegna się z babcią i wychodzi. Starsza kobieta, po zostaniu samej, siada na balkonie w wiklinowym fotelu.

Może rzeczywiście powinnam zamieszkać z wnukiem – myśli.

W pewnej chwili spostrzega, że w kamienicy naprzeciwko, w mieszkaniu na pierwszym piętrze, coś się dzieje. Jakichś trzech, ubranych na czarno w kominiarkach mężczyzn porusza się tam, jakby czegoś szukali, bo wszystko wyrzucają na wierzch.

Dyskretnie wraca do mieszkania i wykręca numer policji.

— Komisariat policji słucham.

— Chcę zgłosić włamanie.

— Gdzie?

— W mieszkaniu naprzeciwko są włamywacze.

— Dobrze wyślę patrol.

— Dziękuję.

Starsza kobieta, po rozłączeniu się wraca do okna i ukryta za firanką czeka na policję, ale ta nie przyjeżdża.

Muszę uciekać, bo inaczej te bandziory mnie zabiją, myśli.

Odsuwa się od okna i udaje do sypialni, gdzie zaczyna pakować, gdy ma skończone dzwoni do wnuka.

— Babciu, czy stało się coś?

— Nie dzwonię aby zapytać, czy przyjedziesz, po mnie.

— Czyżbyś zmieniła zdanie?

— Tak.

—Bardzo mnie to cieszy, ale teraz nie mogę przyjechać, bo jestem zajęty.

Do uszu pani Ireny dobiegł, po drugiej stronie słuchawki dźwięk tłuczonego szkoła.

— Co to był za dźwięk?

— Jaki, bo ja nic nie słyszałem.

— No, jakby coś szklanego spadło.

— Zdawało ci się.

— Może masz rację.

Starsza kobieta, rozmawiając z wnukiem podchodzi do okna.

— Babciu jesteś tam?

— Tak, tak wnusiu.

Palcem lekko uchyla firankę i widzi na balkonie mieszkania naprzeciwko swojego wnuka.

— Babciu muszę kończyć, bo koledzy mnie wołają do pracy.

— Dobrze

Po rozłączeniu się odkłada telefon na półce.