Jesień tegoroczna. Przypomnienie

Jesień przepływa. Jesień się ulatnia. Jesień faluje

Jesień strojna w żołędzie. W etoli z wiewiórek jak skierki

Jesień w ciemnych kasztanach w przydymionych topazach

Jesień - złota królowa i włóczęga w cygańskich łachmanach

Muzykuska Jesień gra na aury nastrojach (nie)zmiennych

skrzypkach harfach i cymbałkach. Zawodzącej harmonii

Gra żałośnie lecz donośnie swój żal w nieboskłony posłany

aż z depresją się skręcają wszyscy siedzący na kolcach

Jesień natrętna. Jesień niechciana. Jesień przepędzana

dręczycielka Jesień niby ten kat - baba trupio złowieszcza

Ale Jesień pachnie cudnie grzybnią wrzosem i torfowiskami -

moja Jesień – wiedźma ryża oraz jędza wyjątkowo brutalna

Bo też Jesień niczym me strofy czarną melancholią spisane

jest niezbędna. Jest konieczna. Jest jak ta gasnąca matka

01.12.2014