masz mnie... na zawsze

Komentarze (10)

• 
  Angela 30.06.2019

  Tekst, można by rzecz skąpy, ale to dobrze, bo zostawia sporo miejsca na interpretację.
  Pozdrawiam.
• 
  Something 30.06.2019

  Tak to już u mnie jest. Więcej ma do powiedzenia, czytelnik.
• 
  betti 30.06.2019

  czerwone sznury
  oplatają
  bastion natury człowieka
  stoję wsparta
  na pomniku
  
  zgubiony klejnot
  dobrze przypomina
  o zagubieniu - czy tu musi być to samo powtórzenie, czy to ważne, czy można zastąpić synonimem?
• 
  Something 30.06.2019

  Uwzględniłam małe poprawki.
• 
  betti 30.06.2019

  A dziś musi być?, bo przecież ;;stoję;; to w czasie teraźniejszym? Będę marudna, te gwiazdy i klejnoty jakoś mnie drażnią - za dużo było w literaturze.
• 
  Something 30.06.2019

  To są konstruktywne uwagi, a nie marudzenie. Dziękuję Ci za nie.
• 
  akwamen 30.06.2019

  dzięki ci o pani!
• 
  Canulas 01.07.2019

  Prawie jak Nike. Obrazy w głowach powstają, ale nie czuję jakichś większych szarpnięć.
• 
  Something 01.07.2019

  Jak to u mnie zawsze, w Twoim wypadku :)
• 
  Dekaos Dondi 01.07.2019

  czerwone płomienie
  spijają wrzącą krew z natury człowieka
  świecił jak gwiadza
  która zawsze za szybko zgaśnie
  ważne by nie chciano pozbyć się śladów
  z pustego już pomnika.
  zagubić ich na zawsze
  w zapomnianej parodii sensu
  
  Sorry→Something→Tak jakoś Twój tekst na mnie podziałał:)
  Pozdrawiam→5

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania