moja subkultura

nie zawsze miły potrafię kochać

na rozkaz nie mógłbym zabić

jesteśmy kwiatami rozwiniętych lat

w naszych głowach zabawy dym trawy

płyniemy wśród gwiazd dobry czas

ze skrzydeł strzepujemy pył

co pokrył kilka żelaznych kurtyn

burzymy mury co dzielą ludzi

zbawi nas czas pośród słów

modlitwy podnoszą z kolan

ściskam dłoń tak małą i ciepłą

obronić próbuje przed głodem

oczy są ludzie są fałszywi

muzyka dla nich mówią że grzechem

nienawiść porywa w grupowej panice

oddalam się to nie moje życie