MROCZNY UTARG

Mamona rządzi światem

Jej wymowny brak

Zapewnia długą głodówkę

Mężczyzna myślał nad sytuacją

Organizm jest elastyczny

Stan ketozy jest dobry

Ciało walczy o życie

Zwalnia krew

Jak niedźwiedź zimą

Zapada w długi letarg

To sposób na przetrwanie

Budzi się wstaje gdzieś idzie

Mężczyzna wyszedł z domu

Nieświadomie usiadł w parku

Niewyraźne obrazy otoczenia

Przesłonił mu ogromny cień

Zobaczył ponurą postać

Elegancka kobieta

Ubrana na czarno

Nieznajoma czarnoskóra

Głowa pełna czarnych dredów

WITAJ SEAN

JESTEM ŚMIERĆ

CZY CHCESZ IŚĆ ZE MNĄ

JESTEŚ GOTOWY NA ZMIANY

Miała hipnotyzujący głos

Unosił się zapach siarki

Mężczyzna patrzył

Na piękną kobietę

Nigdy nie widział

Takiego zjawiska

Jak zachęta do piekła

Nie miała żadnej kosy

Lecz długie czarne szpony

Lśniły złowieszczo

Nadając ton wizycie

Wyciągnęła lewą rękę

Sean chwycił jej dłoń

Jak delikatne zaproszenie

Do wysmakowanego tańca mroku

Wstał resztkami sił

Śledził jak rozpościera

Ogromne skrzydła

Czarną zasłonę mroku

Nikt nie mógł zobaczyć

Takiej zbrodni

Skrzydła zaczęły płonąć

Czarnym ogniem oczyszczenia

BĘDZIE BOLAŁO

Oczywiście

Śmierć jest bolesna

Kobieta uniosła prawą dłoń

Szybkim ruchem

Wyrwała serce mężczyzny

Straszliwy ból zalał ciało

Przez chwilę widział ciemność

Przez moment zszokowany

Obserwował serce na jej dłoni

Jeszcze chwilę biło

Jakby chciało żyć

Ociekało gęstymi strużkami

Purpurowej ze strachu krwi

Przestało walczyć o życie

Zatrzymało się

Ustępując ciemności

Z ostatnim tchnieniem

zabrało wszystkie uczucia

Były zupełnie zbędne

Serce spadło na

wybrukowaną ziemię

Zamieniając się w kamień

Roztrzaskało na tysiące okruchów

Ławica tysięcy czarnych owadów

Podobnych do mrówek

Pozbierała okruchy

Odpłynęła w mrok

To łańcuch śmierci

Mroczne stworzenia

Żyły rytmem własnej natury

Śmierć trzymała w dłoni

Trzy zimne kamienie

Czarny malachit

Antidotum przeciwko życiu

Czarny jaspis

Wskazywał jasny cel

Czarną perłę

Mrocznej wiedzy

Włożyła je

W mroczną pustkę

Po śmiertelnym sercu

Ich chłód pozwalał

Niczego już nie czuć

Zobaczył jasny cel

Kobieta uśmiechnęła się

JESTEŚ WOLNY OD ŻYCIA

IDŹ ISTNIEĆ

Zniknęła jak duch

Czarny pył unosił się

Jeszcze przez chwilę

Zniknął nie dotykając ziemi

W dłoni trzymał

wizytówkę Śmierci

Flakonik czarnych łez

z karteczką

WYPIJ MNIE

Spełnił prośbę

Poczuł ogarniający go mrok

Osiągnął przeznaczenie

Mroczna siła

Zalała jego ciało

Nie walczył

Tak miało być

Sean poszedł

Między śmiertelnych

Nikt nie zauważył różnicy

Z nowymi zasadami istnienia

Nie znał uczucia szczęścia

Tak powinno być