Nadzieja umiera ostatnia-3

W kawiarence dworcowej siedział Jack. Od wydania płyty minęły trzy miesiące a młody chłopak był wrakiem człowieka. Chłopak nie chciał wrócić do Matki a kolega wyrzucił go gdyż ten nie dokładał się do czynszu.Z ojcem nie miał kontaktu, zresztą nie potrzebował żadnej bliskości. Od dwóch tygodni błąkał się po Nowym Jorku próbując przeżyć. Nie miał kasy ani na alkohol ani na kokainę co by się mu przydało. Dwa razy zastanawiał się nad noclegownią dla bezdomnych, zaczął żałować że poblokował numery rodziców. Przeglądając telefon trafił na nagraną wiadomość. Nie znał numeru więc wybrał opcję odsłuchania nagrania. Ze słuchawki usłyszał głos Matki:

-Halo? Jack, proszę odezwij się-jedno krótkie zdanie. Wiedział że powinien dać matce znak że żyje ale w tej chwili wydawało mu się to mało ważne. Za ostatnie grosze kupił gototwą bułkę z szynką i nowy numer katalogu muzycznego. Zajadając kanapkę przeglądał gazetę, wtedy poczuł jak serce zaczyna mu szybciej bić. Dotarło do niego że jego płyta jest na 4 miejscu. Wtedy, wstał i pobiegł do bankomatu. Wpłacili zaliczkę ale to nadal za mało, pomyślał. Wtedy jego uwagę przykuł widok młodej pary mówiącej sąsiadom że wyjeżdżają na tydzień. Wiedział że to nielegalne, ale gdy młodzi pojechali on wślizgnął się do domu przez otwarte drzwi których zapomniano zamknąć. Po pierwsze musiał wypocząć a po drugie nie mógł pozostawić żadnych śladów. Jednak było prawdopodobne że ktoś będzie doglądał domu. Jack pomyślał że wypocznie i już go nie ma. Dzień zapowiadał się całkiem nieźle, jack najpierw posprawdzał czy nikogo nie ma w domu a potem czy rolety w oknach są opuszczone. Upadł na kanapę i zasnął. Nie domyślał się że zauważyła go sąsiadka i wezwała policję. Po trzydziestu minutach byli na miejscu. Mark smith-wyjątkowo surowy policjant powalił Jacka na podłogę a młody funkcjonariusz przycisnął go nogą do dywanu...