Opowiadanie, rozdział 2 - Dzieci odkrywają prawdę

- Co sie panu stało? - Pyta dociekliwy taksówkarz.

- Jakiś dupek mnie postrzelił. Atam, nic nowego.

- Ja pierdzielę! Nie potrzeba panu lekarza?

- Lekarz tylko pogorszy sprawę. - zripostowałem.

Dobra, w domu jestem, przydałoby się jakoś przywitać z żoną. Gdzie ona jest...?

- Magda!! Chodź tu szybko!

- ŁO JA PIER... co się stało?!

- Łobuzy mnie o mało nie zabiły. - odpowiedziałem ciszej, już z kontrolą.

- Pieprzysz! Do lekarza!

- Walę to. - powiedziałem z lekkim dyszeniem... Chwila, chwila... Czy ja przypadkiem...

BIURO!!!

Ja pierdzielę, chyba tam nie ma... Dzieciaków...

- Won stąd!

- Tato ale obiecałes ze dasz nam cos na ulodziny...

- WY PIER... - nagle odzyskałem nieco kontrolę. -...dzielać!

- Cos sie stalo wujku.

- Nom zlobilismy ci ladnom prace zobac.

- Kur... Spier... No idźcie stąd!

- Mamo chodz zobacz to som jakies papiery łoł...

Już po mnie...

Wyskakuję przez okno na tarasie... Następuje ta historyczna chwila.

CDN...