przed ostatki

troje oczu patrzy w pizdu

miłosierdzie jak czarne pióra

kapie gęste i gorące

przepali betonowy strop

ukojenie w sądzie

z elektrycznej kuchenki

przed snem wysmaży wyrok

do jutra i tak zbyt daleko

na dudach gra karzeł

wlecze po ziemi każdy dźwięk

za nim ślepi i głusi wierzyciele

za skrajem przepaści odzyskają zmysły

oczy i pióra zatańczą nad stosem

dudy poplują jak miotacz

spełni się ofiara

popiół z mięsa zamaluje chmury