Rozmowy z Nickim akt 1 scena 7 (2006)

(kurtyna)

( na środku szafa )

( Nickt wychodzi z szafy i idzie za szafę

Baron wychodzi zza szafy i wychodzi za szafę

Nickt wychodzi zza szafy i wchodzi do szafy, zamyka drzwi

Baron wychodzi zza szafy podchodzi do szafy i otwiera ją

ze środka wybiega Nickt )

Nickt:

jest sens myśleć o jutro? przyszłość kończy się na nie poznanej chwili śmierci

dziś-jutro -za rok-ale nie nigdy

Baron:

zabij się

Nickt: ( odwraca się gwałtownie,

jak gdyby dopiero zdał sobie sprawę z obecności Barona )

i co potem. odpowiedzi nie oczekuję, chcę pewności

ha

świat jest wart zapomnienia ale ja?

płaczę czystym spojrzeniem, bo widziałem przeszłość

Baron:

każdy jakąś widział, a przyszłość, plany

Nickt: ( prawą ręką ciągnie głowę w dół )

przyszłość jest nieosiągalna, plany muszą się kończyć na zaraz, a i tak nas rozczarowują

Baron: ( serdeczny śmiech )

nie planuj sekund minut dni, nie oczekuj, że możesz spełnić choć promil tego o czym marzysz

kim jesteś, gdzie byłeś

Nickt:

jestem nikim, rozumiesz? podwładnym jednej z setek instytucji rozdających życie

gdy zabrakło bułeczek na śniadanie

Baron:

a... człowiek

( gładzi się po policzku )

Nickt: ( wbiega do szafy )

nic nie rozumiesz! oszukali NAS

Baron:

pragniesz śmierci, ale brak ci wiary, że przyniesie ona ukojenie. smutne

( zamyka szafę )

płacić czasem za czas. Prawdą za Prawdę

( ogląda paznokcie )

wszyscy to umiemy, nieliczni mają o tym wiedzę. życie to nie wszystko, trzeba umieć żyć

mieć dla kogo-z kim-po co-kiedy. najważniejszy z darów i najbardziej przeklinany

żal śmierdzi zmęczonym ciałem głupców goniących życie

nie potrafiących pojąć, że już je mają

( otwiera szafę, w środku siedzi Nickt obejmując kolana )

jeszcze nie czas. może on nie nadejdzie-ten jedyny właściwy

( wchodzi do szafy )

kiedyś będziemy gotowi by wyjść

kiedyś będziemy gotowi by zostać

( podaje rękę Nickomu i wyprowadza go za szafę )

( zza szafy )

pozostaje mieć nadzieję

dopiero potem być

( szafa pozostaje otwarta )

(Kurtyna)