Sonet XIV

Jest wiele zwierząt o różnej posturze ,

Jedne bardziej dzikie a drugie wręcz przeciwnie,

Przyjaciele ludzi w zwierzęcej skórze,

Gdy widzi cię z dala to głową zaraz kiwnie .

Wstając o poranku gdy już się obudzę,

Kierując się na podwórko mam uśmiech na twarzy,

Gdy widzę Maję naszą kochaną to już się nie łudzę ,

Bo każdy człowiek o takiej suczce marzy .

Darzy sympatią każdego z osobna,

Jej oczy się śmieją gdy może być z nami ,

Tak wyjątkowa jedyna chociaż do innych podobna ,

Gdy coś jej dolega to serce moje jak z ciętymi ranami .

Jest jedyną w swym rodzaju nie ma takich więcej,

Która dnia każdego nas tu rozwesela ,

Przytula się z miłości chce być bliżej i goręcej,

By pocieszyć i być na zawsze u boku swego przyjaciela ❤️.