Sonet XVIII

Pasmo porażek ma nauczyć nas wytrwania ,

By zaakceptować konsekwencje które niesie za sobą ,

Za dużo czasu zajmuje się w przeszłość oglądania,

Dobrze gdy masz wsparcie bo stoją za tobą.

Uroczyste to przedsięwzięcie odnosić się dumnie ,

Stwórca nas tu zesłał i on nas zabierze,

Odpoczniemy dopiero po śmierci leżąc w trumnie,

Szczęśliwy ten kto życie przeżył w boskiej wierze .

Istota ludzka to słaba jednostka ,

Biegniemy przed siebie tempem jak tsunami ,

Życie to plansza a my to kostka ,

To od losu zależy co będzie przed nami.

Wiatrak radości potem w smutku zagłębienie ,

Otwiera w nas furtkę gorzkiej brzydoty ,

Zamyka się jedno otwiera drugie cierpienie ,

Przyjemnościami lecząc ostatki głupoty .