Tęsknota żałobna serce porusza

Tęsknota żałobna serce porusza,

Za drugą połówką, ukochaną duszą,

W myślach i wspomnieniach wciąż się snuje,

Tęsknota za nią w sercu odradza się na nowo.

Zapada cisza, gdy myśli o niej krążą,

W oczy napływa łza, gdy jej twarz przypominają,

Jej uśmiech i jej dotyk nigdy nie zginą,

Choć minęły dni, tygodnie, lata, wspomnienia trwają.

Wspólnie marzyli o przyszłości kolorowej,

Gdy miłość paliła ich serca gorącą pożogą,

Lecz cichutko, spokojnie, odejść musiała,

Zostawiając po sobie krater emocjonalny.

Jakże trudno pogodzić się z jej odejściem,

Kiedy wciąż w duszy jej obecność odczuwam,

Jej dotyk wiatrem, jej głos szeptem,

Na skrzydłach wspomnień gdzieś wciąż do mnie wraca.

Ach, tęsknota ta głęboko w sercu zakorzeniona,

Nieustanne pragnienie spotkania na tamtym świecie,

Gdzie wieczna miłość nasze dusze spaja,

Tam czeka na nas radość i miłości komplecie.

Tęsknota ta puka w każdej chwili do serca,

Łaknę jej obecności, łaknę bliskości,

Lecz wiem, że gdzieś tam, gdzie gwiazdy migoczą,

Czeka na mnie, moja ukochana, na zawsze w pamięci.