Trwajmy 2
Szliśmy w ciszy i wsłuchiwaliśmy się w echo kroków. Ulica wydawała się być opuszczona, byliśmy jedynymi znajdującymi się na niej żywymi duszami. Nawet wiatr na dłuższą chwilę ustał. Złapałem ją za rękę i mocno ścisnąłem. Zrobiła to samo, spletliśmy swoje palce.
Po kilkunastu minutach doszliśmy do mojego domu. Była to skromna, stara kamienica – tynk odpadał z każdej ściany, okna były trochę zakurzone pomimo tego, iż ktoś czyścił je kilka razy w miesiącu. Mi jednak to odpowiadało, wiedziałem, że ten budynek ma swoją historię, przeszłość. Czuło się to w każdym zapachu stęchlizny wydobywającym się z piwnicy, której drzwi były lekko uchylone.
- Kto tu mieszkał? – z rozmyślań wyrwała mnie Natalia. Wskazywała na drzwi z numerem piętnaście, wyglądały na zaniedbane. Całkowicie zaniedbane – jakby ktoś ich nie otwierał ani nie zamykał przez wieki.
- Sprawdźmy – stwierdziłem i szybko nacisnąłem klamkę. Okropnie zaskrzypiała i zostawiła na mojej skórze szare, szorstkie ślady. Lekko się wzdrygnąłem. Natalia mocniej ścisnęła moją dłoń, lecz dzielnie szła przed siebie.
- Jestem z tobą, pamiętaj – przypomniałem jej i pocałowałem delikatnie w czoło. Pokiwała głową i uśmiechnęła się.
Weszliśmy do środka i ruszyliśmy w głąb mieszkania. Łazienka była mała i skromna, zakurzona równie wielce jak kuchnia, którą przed chwilą minęliśmy. Znaleźliśmy się na małym rozwidleniu i ujrzeliśmy dwa pokoje. Jeden mniejszy, wyraźnie widać było, że należał kiedyś do dzieci. Kolorowa tapeta z ptakami i plakaty z bajek nie wskazywały na nic innego. Pomiędzy nimi na wysokiej ścianie wisiał obraz egipskiego boga, był wyrzeźbiony w wielkim kamieniu zajmującym ją całą. Pokój obok był większy, bardziej przestrzenny. Granatowa kanapa i jasne meble pasowały do biszkoptowych ścian, a półka z figurkami z horrorów i gier wskazywała na obecność dorosłego. Zapewne był to mężczyzna, który je kolekcjonował. Musiałem przyznać - ogromnie zazdrościłem mu tego skromnego zbioru moich ulubionych postaci.
- Aż chciałoby się poznać jego wszystkie zakamarki – odwróciłem się i ujrzałem Natalię rozglądającą się po pokoju. Jej oczy świeciły. Często opowiadała mi, jak bardzo chciałaby mieć swój mały, przytulny kąt, w którym moglibyśmy się zaszyć. Z dala od wszystkiego i wszystkich. Sam od dawna o takim marzyłem.
- Ja mam ochotę poznać inne zakamarki – stwierdziłem i spojrzałem na nią chytrze.
Zarumieniła się i lekko uderzyła mnie w policzek pięścią. Przyciągnąłem ją do siebie i delikatnie pocałowałem w usta. Oplotła swoje ręce wokół moich ramion, a ja głębiej wpiłem się w jej usta. Trwaliśmy tak dobre kilka minut, żadne z nas nie potrafiło przestać. Łaknęliśmy siebie coraz bardziej i bardziej. Odpłynęliśmy całkowicie.
Nagle ktoś zadzwonił do drzwi.
Komentarze (12)
"Złapałem ją za rękę i mocno ścisnąłem" - w tej cześci ani razu nie wspomnialaś o kobiecie, więc domyślam się o kogo chodzi, ale to brzmi jakby złapał za rękę ulicę :) Łańcuszek.
"okna były rochę zakurzone pomimo tego, iż toś czyścił je kilka razy w miesiącu." - skoro to jego dom to mężczyzna czyscil te okna xD
"Kto tu mieszkał?" - mega błąd logiczny. Dlaczego ona o to pyta, skoro napisalas, że dom jest jego?
"półka z figurkami z horrorów i gier wskazywała na obecność dorosłego." - To zdanie jest nieco naciagniete. Rownie dobrze mógł tam mieszkać nastolatek.
"Ja mam ochotę poznać inne zakamarki – stwierdziłem i spojrzałem na nią chytrze." - Rozumiem podtekst, ale tym bardziej nie spojrzałby na nią chytrze, bo to tak, jakby chciał ją skrzywdzic.
Trochę to się moim zdaniem dzieje wszystko za szybko i chaotycznie. Te opisy domu też się poniekąd wykluczaly. Środek nowoczesny, z zewnątrz opuszczony, a przynajmniej takie odnioslam wrażenie
. Błędów jako takich nie ma, ale logiczne niedociągnięcia niestety bardzo rzucają się w oczy. Nie czuję też emocjonalnosci tych bohaterów. Powiedziealabym nawet, że niezbyt ich lubię. Zostawiam 3.5 czyli 5 i lecę dalej ;) Trzymam kciuki żeby bylo lepiej.
Dziękuję bardzo :c Ja sama już nie wiem, czy w ogóle będzie lepiej ;_; Idzie mi okropnie
Miło, że komuś zależy : )
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania