Poprzednie części: Wyspa bezludna

Wyspa Orinoko

Nasz Dżony

Jest szalony

Zakłada pantalony

Na twarzy ma czerwony

Pomidorowy pąs

Wybiera się na miasto

Ubiera odzież ciasną

Obcisłą ale własną

Niech światła tylko zgasną

Podkręca rudy wąs

Portki mu w kroku piją

Krawata ma pod szyją

Niech dziwki pipki myją

Syreny głośno wyją

Godowy wydał glos

Butami miażdży błoto

Uśmiecha się szeroko

I mruży lewe oko

Gdy nagle nad zatoką

Gdzie wpływa Orinoko

Dopada chłopca dąs

Mam dość tej całej chryi

Chyba coś mi się myli

Nie czekam ani chwili

Czas zbudzić się z koszmaru

W tym wariackim szpitalu

Komentarze (11)

Nuncjusz 19.01.2018

Pierwszy raz napisałem wierszyk na telefonie, dlatego taki margeritowy :)

Szudracz 19.01.2018

E tam nie tłumacz się, test wypadł pozytywnie. :)

Nuncjusz 19.01.2018

Nieno prawde piszę ;) nie chce mi sie do lapka wstać

Ozar 19.01.2018

Kurde dobre ...Może czas abym ja tez napisał jakiś wiersz.., Ale czyta się całkiem fajnie dla mnie 4 +

Nuncjusz 19.01.2018

Pisz :)

Ozar 19.01.2018

Nuncjusz No kurdę ale nigdy tego nie robiłem !!!

Nuncjusz 19.01.2018

Ozar ja też kiedyś tego nigdy nie robiłem

Ozar 19.01.2018

Czyli poezję czas zacząć !!!

Angela 20.01.2018

Po raz kolejny ryjek się cieszy : D 5

Ritha 07.08.2018

Tym razem widzę to w klimacie hip-hopu. Spoko, mogłabym se wciągnąć na poranną playlistę ;)

Nuncjusz 07.08.2018

To takie tam okolicznościowe,w sumie, powinno zawierać dedykację, bo to było dla konkretnej osoby :)

Wyspa Orinoko

Komentarze (11)

Napisz komentarz