Moje miasto nocą – przekwitnięte

Drży dżdżu,

elegią wyje.

Potem łup!

Drgają i motyle,

które nie widzą

twarzy w wodzie.

Moje miasto nocą!

Liść myje krew

swoją małą żyłą,

której nie chce.

Drę Nic,

myślę tu.

Płyń łzo!

Moje miasto nocą!

Poci się piach,

klnąc w duchu

za wszelkie zła.

Wali mur,

huk leży.

Chcę żyć!

Moje miasto nocą!

Unosi się mgła,

ubolewa nad "r"

w (tej) śmie(r)ci.

Krtań śpiewa

nad żelazem.

Matko Czerni!

Moje? Miasto nocą!

Wszystko zdycha.

Wszystko.

Nic.

I.

Póki żyję

w oczach

cień Na:!

Serce.

Tak nagle.

W rzeczywistości.

W rzeczywistości rozkwitło.

Odwróć się…

Patrz! ToTeMiasto.

Pewnie! (Nie)moje.

Przekwitniętą nocą.