Spójrz nasze życie.

Spójrz nasze życie, to zwyczajna gra.

Ja głupiutka wczoraj chciałam iść, z tobą autostradą do nieba bram.

Lecz los słynie z zadawania ran.

I dziś dwa serca pochłoną bezlitosny czas.

Zakopał nas w piaskach swych.

Tłumacząc nam, że chce uchronić nas od ludzi złych.

Lecz skąd mógł wiedzieć, że nasze drogi właśnie rozeszły się.

I dziś pochłonięci przez drobniutki piach.

Próbujemy uciec przed sobą w świat.

Lecz to nie takie proste.

Jak by mówił ktoś.

Idziesz z wiatrem, a z drogi zbiera cię coś.

Nauczmy się więc tkwić, w tym piachu dni.

Bo przeznaczeniem naszym, jest do końca tu być.