OBRAZ [XVIII] Śniadanie na trawie wg Édouarda Maneta

Tak się bawi, tak się bawi Bohema... Tak się bawi, tak się bawi Bohema... 

Bo któż jej zabroni się bawić? Kto zabroni zaszaleć trochę? Odrobina skandalu jest zawsze mile widziana i wskazana. A co? Kto im zabroni?

Tak więc pewien malarz, wraz z swoją przyszłą żoną oraz przyszłym szwagrem i nieznaną im wcześniej modelką wybrali się na wycieczkę za miasto. Bez żadnego wcześniejszego planowania postanowili zrobić sobie piknik. Akcja była natychmiastowa i podjęta została pod wpływem impulsu . Znaleźli fajne miejsce w paryskim lasku lub parku. Usiedli na trawie i zaczęli spożywać śniadanie...

Możliwe też, że pili alkohol oraz dali sobie w żyłę, ale nie jestem tego pewny w stu procentach. Śniadanie jednak jedli na pewno, bo wyraźnie widać koszyczek z rozsypanymi owocami i pieczywem. Tuż obok koszyczka leżały kobiece ubrania.

Mężczyźni prowadzili niezobowiązującą rozmowę. Byli kompletnie ubrani. Mieli na sobie ciemne surduty i krawaty. W tamtych czasach panom z wyższych sfer nie wypadało wyjść z domu bez krawata, tak jak paniom bez kapelusza i rękawiczek.  i te kobiety zapewnie gustownie ubrane wyszły z domu, ale kiedy już znaleźli się w parku, to wszystkie hamulce puściły.

Jedna z kobiet siedziała przy nich naga, ale w jej wzroku trudno było dostrzec wywołane tym zawstydzenie. Patrzyła raczej wyzywająco, z niezachwianą pewnością i dumą. Druga kobieta, odziana jedynie w półprzezroczystą halkę czy koszulę, brodziła po kolana w jeziorku. Obok niej widać zacumowaną łódkę.

W całej tej scenie dominują barwy ciemne i stonowane odcienie zieleni. Jedynie jasna sylwetka nagiej kobiety siedzącej przy malarzu i jego przyszłym szwagrze ostro kontrastuje z całością sceny i koncentruje na sobie uwagę widza.

Moją uwagę też przykuła.