OBRAZ [XXVI] Stworzenie Adama wg Michała Anioła

Pan Bóg tworzył świat i wszystko co na nim się znajduje przez tydzień. Pierwszego dnia stworzył dzień i nic. Drugiego dnia stworzył niebo. Trzeciego dnia stworzył rośliny, wody i lądy. Czwartego dnia stworzył słońce księżyc i gwiazdy. Piątego zwierzęta, szóstego stworzył człowieka. I tutaj proponuję na chwilę się zatrzymać.

Stworzenie człowieka było bardzo ważnym wydarzeniem. Dzięki temu bowiem jesteśmy także i My.

Co ciekawe, patrząc na fresk Michała Anioła, możemy być świadkami tego bardzo istotnego dla nas faktu. A było to tak...

Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stal się człowiek istotą żywą.

Scena Stworzenia Adama jest oparta na pierwszych wersach Księgi Rodzaju. Artysta skupił się na akcie stwórczym i uczynił go kluczowym elementem całej kompozycji. Chodzi o gest, który został wykonany. Trzeba przyznać, że był to miły i bardzo sympatyczny gest.

Obraz na suficie Kaplicy Sykstyńskiej jest podzielony na dwie strefy. Pierwszą strefą jest strefa ziemi z postacią Adama, którym zajmę się później. Po przekątnej znajduje się druga strefa z całą grupą postaci, wśród których najważniejszy jest oczywiście Bóg Ojciec.

Bóg Ojciec uchwycony jest niejako w locie. To siwobrody starzec, uziany w luźną tunikę. Jego wyprostowane, lekko skrzyżowane nogi, zwrócone są w lewą stronę. Co ciekawe, lewym ramieniem obejmuje On ukazaną w półpostaci kobietę. Najprawdopodobniej jest to Ewa, która dopiero oczekuje na stworzenie.

Bóg Ojciec i najprawdopodobniejsza Ewa, otoczeni są kilkunastoma nagimi postaciami. Zza obydwu postaci wyłaniają się ich głowy, ramiona, widoczne są także zgięte bądź wyprostowane nogi. Ta cała banda przedstawiona została na tle purpurowej tkaniny.

Głowa i tors Stwórcy zwrócone są w prawą stronę, po której znajduje się Adam. Jego prawa, wyprostowana ręka, wyciągnięta jest w stronę ręki Adama. Palcem wskazującym Bóg Ojciec dotyka ułożonej luźno dłoni Adama, jego lekko wyprostowanego palca wskazującego.

No i teraz Adam. Ten pierwszy facet na ziemi został ukazany w pozycji półleżącej. Jego tors jest lekko uniesiony, podpiera się prawą, zgiętą w łokciu ręką. Jego prawa noga jest wyprostowana, spoczywa na ziemi; lewa z kolei, zgięta w kolanie, jest uniesiona, a stopa, lekko wsunięta pod kolano prawej nogi, opiera się na ziemi. Głowa Adama i jego tors zwrócone są w lewą stronę, lewa ręka jest wyprostowana, Adam kieruje ją w stronę ręki Boga Ojca.

Buch!!! W tym właśnie momencie stało się!!! Został stworzony Adam. Potem, z jego żebra Ewa i dalej już poleciało z górki. Tak leciało i leciało, aż wreszcie doleciało do nas. I jesteśmy.

Brawo! Brawo! Bravissimo!

Aha... i jeszcze jedna, ważna rzecz.

Należy pamiętać o tym, że najpierw Pan Bóg stworzył Pana Człowieka a dopiero potem Michał Anioł stworzył fresk pod tytułem Stworzenie Adama. Taka była kolejność.