ogryzki #260521

I

Zgubiłem gdzieś kolory emocji, w drodze do Niewiadomogdzie. Drep, drep, tup, tup. Puk-puk. I oto jest już w całej okazałości: mój mały, dziwny świat z czarnymi ścianami, które staram się przesuwać coraz dalej i dalej, i ciągle. Granice zbudowane ze słów. Chyba nie umiem ich przekraczać. Wszystkie wolne miejsca wypełniam cudzymi problemami, na które i tak nic nie poradzę. Upycham je w zakamarkach podświadomości jak watolinę w szpary okien. Tylko po co?

Zawiodłem się na tych wszystkich, których znienawidziłem z powodu ich ignorancji pomimo moich uczuć. Bezsilnie musiałem znosić niechciane pożegnania. Nadal je znoszę. Teraźniejsze i tamte, bo ciągle czuję się napiętnowany. Źle zapisałem swoją czystą kartę. Pozwoliłem innym ją zaśmiecać. Chciałbym chociaż raz dostać kolejną szansę. Konkretną. Nie dostanę. Marzenia w niczym nie pomagają. Wolałbym ich nie mieć. Wolałbym o tym nie myśleć. Wolałbym tego nie pisać. Wolałbym tu nie być.

II

"Trzymając słomę w zębach, upadając do twoich stóp, pokornie błagam cię"

Śrila Prabhodananda Saraswati

[mantra błagalna do bóstw codziennych]

żółtko jᥲjkᥲ ᥕყᥴιᥒᥲᥒkᥲ

kᥲt mιłosιᥱrᥒყ gᥲριszoᥒ korᥒιszoᥒ

dᥙρᥲ ᥕołoᥕᥲ Nᥱo ᥒᥲι srᥲι Amι

fιoᥣkᥲ ᥴYś ogrყzᥱk gιᥣ Dżoᥒყ łorkᥱr

Pottᥲ głᥙρotᥲ ᥴoko Sᥲყokotoko

Sιᥙsιᥙ mᥲjtᥱk Hᥱdᥕιg Jᥲd

Mrᥙ Sყr Kłιᥒ ᥕᥲgoᥒιkι Evι

ᥲsριrყᥒᥲ Zᥱᥣgᥲdᥲgoᥒ

III

"Przez dłuższy czas snułam się w poszukiwaniu sposobu na zamocowanie sznura, który zwisał mi z szyi jak żółty ogon koci, ale nic z tego nie wyszło. Na koniec przysiadłam na brzegu łóżka matki i zaczęłam zaciskać pętlę rękami".

 S. Plath