Piosenka czy też potwór muzyczny ale znów bez refrenu(bo mi sie nie chce go pisać)

Myśmy w tej ciemności od zawsze tkwili ale zapodali nam coś nagłego tak w pewnym momencie,wiązke jebanie tak oślepiająco skuteczną ażeśmy wszyscy prawie wzrok potracili do reszty ale za to wmówiono nam żeśmy oświeceni tyle, że symbolicznie a nie faktycznie i że w ciemności będziemy jak najlepiej widzący tylko rąsie nam podać niewidzialną muszą i prowadzić ku światłości świateł

Idziemy więc ufni i pełni nadzieji bezgranicznie swe życie oddając w ręce czegoś co nie jest dane nam zobaczyć,nie próbujemy sie z tego wyleczyć choć moglibyśmy gdybyśmy tylko chcieli i do tego dążyli lecz nie wiedzieć czemu przytłaczającej z nas większości nigdy ten prosty rachuneczek do główki nigdy nawet nie przyszedł i oddajemy sie w ten sposób jak nałożnica bezwstydna pierwszemu,byle lepszemu prorokowi i demagogowi poklepujągo nas i stale zapewniającego abyśmy sie nie martwili bo jak zwykle wszystko na dobre wyjdzie a nie wychodzi nigdy,poza rodzaju pewnego złudzieniem,złudzeniem powodzenia i szczęściwości wiecznej który skutecznie blokuje w nas chęć ponownego wejścia na łono widzących przejrzyście i jasno

Jak to dobrze na serduszku pewnej z nas części która dostrzegając swe zaślepienie i niemoc jakąś z jego wyjścia,może obcować z tymi co nas przed zgubą niechybną przestrzec pragną jeśli ich tylko wstręt i chęć odrzucenia wobec nas nie odczuwają i chcą nadal uświadamiać, wskazówki dawać i rady by przeklętą i prostą do zagłady droge zechcieli mocno zakrzywić i wykoleić w końcu tylko czemu my w swej zawziętośći tak bardzo w ciemnicy wiecznej tkwić pragniemy i odrzucamy wszystko co by nas z tej ślepoty wyswobodziło

Latka lecą,nic sie nie zmienia,ktoś nam do głowy opamiętania klin wbija,nie ustaje w tym choć często wątpi a my tak samo w zaślepieniu uparci jeno tyko my stale w entuzjaźmie sie rozpływamy i na chwile ani nawet wątpliwość nas nie śmie dotknąć.