Poprzednie częściTW któreś tam

TW któreś tam - 4 (Zenek Korniszon na Islandii)

Miejscowy cwaniaczek

Gorące źródła

Szaleńcza miłość

Podniecenie

Wściekłość

 

Zenek Korniszon jak zwykle wylegiwał się na ławeczce pod rozłożystym kasztanowcem. Cień otulał jego spracowane żulerką ciało; Zenek spał błogo, pochrapując z cicha.

Tak minęło przedpołudnie i zapewne minęłoby i popołudnie, gdyby nie jego kompan Maciek z Brodą. Szarpnął Zenkiem bez krzty delikatności, robiąc sobie miejsce na ławeczce i odpalił flaszkę. Zenek szybko wtłoczył z powrotem w usta zmięte przekleństwo: widok flaszki rozpogodził jego smętne oblicze. Takie przebudzenie było w porządku, kompan stanął na wysokości zadania i savoir vivre w tym momencie nie był wymagany, a wręcz zbędny.

Łyknęli po głębszym, nie certoląc się kieliszkami, pili milczkiem z gwinta. Widać było jednak, że Maćka coś niepokoi, spluwał często, gęsto zielonkawo-srebrzystą flegmą, celując uparcie w tokujące gołębie. W końcu zapalił dość pokaźnego kiepa, trzy czwarte było jeszcze do użytku, zaciągnął się głęboko, charknął wyjątkowo soczyście i stwierdził, jakby wyrażał jakiś aksjomat: "Jedziem na Islandię" "Kurwa, gdzie?" "Kurwa, na Islandię, na gorące źródła" i smarknął.

Okey, można i na Islandię, co mu tam.

Maciek w końcu jednak puścił farbę. Wyszło na to, że zadurzył się w słynnej piosenkarce Bjerk, którą pisze się przez o z dwiema kropkami. Po Zenku to spłynęło: nie znał tej pani, ani nic o niej nie słyszał, zasięgnął jednak informacji, gdzie ta rzeczona Islandia się mieści. Okazało się, że to wyspa gdzieś na Biegunie Północnym.

"Hmm, a jak zamierzamy tam się dostać?" Maciek wzruszył ramionami: "Ile się da na piechtę, a resztę promem i autostopem".

Na początek usadowili się w opróżnionym kontenerze po śmieciach, zarzucili kilkoma workami i czekali na śmieciarkę.

Czekali i czekali, aż odurzył ich unoszący się wokół smród, a brzęczenie much spowiło i utuliło do krzepkiego snu...

***

— Zenek, wstawaj, wyłaź z tych śmieci, jesteśmy na Islandii! — krzyczał podniecony Maciek. Otwarł z trudem oczy, blask światła wręcz go poraził po ciemnościach kontenerowych. Okazało się, że przetransportowali ich na wyspę bez przystanków pośrednich. Ponoć miał miejsce jakiś układ, wymiana podwójna i w zamian za polskie śmieci, Islandczycy zaoferowali całe tony chrobotka reniferowego do wypasu żubra białowieskiego.

Mniejsza zresztą z tym: dla Zenka i jego kompana, układy polityczno-gospodarcze nie miały większego znaczenia, gdy zaistniała dla nich możliwość pozbycia się wieloletniego brudu w gorących źródłach Islandii! I biegali tak, nadzy i szczęśliwi, taplali i pluskali w każdej napotkanej kałuży, w każdym napotkanym gejzerze; czochrali bobry, grasowali w sitowiu o nowiu, zajadali garściami tufy i pumeksy powulkaniczne.

O rubinowym wieczorze, okraszonym dość kiepską i kiczowatą zorzą polarną — te zestawy kolorystyczne gryzły ich wysublimowany zmysł artystyczny — naszła ich refleksja.

— Co tam brachu z twoją Bjerk?

Maciek ino tylko se westchnął, a siorbnął nozdrzem, a to lewym, kolejno prawym, a wzdychnął se tak rzewnie, że Zenkowi aże śpik zmroziło w kzyzu. Zaintonowali razem, zatem do wtóru, pieśń tęskną, nostalgiczną, ojczyźnianą "Górolu, cy ci nie żooool? Górolu wracaj, do hoooool" Tak śpiewali i zawodzili smętnie, a głosy im się załamywały z tej żałości wielkiej, jakby na obczyźnie całe lata zmarnotrawili, a nie raptem godzin kilka.

Nagle Maciek zerwał się jak oparzony.

— Dość tego! Ja te małe suczke dopadne! — To mówiąc, wzuł portki, poprawił fryzurę i jak tylko wybrzmiały jego groźne słowa, objawiła się zza krzaka wzmiankowana Bjerk. Była nadzwyczaj kuso ubrana, co niedziwne przy gorących źródłach i nuciła swój przebój sprzed lat: https://www.youtube.com/watch?v=bJDGqP0kDcA

Maćka zamurowało, Zenka zresztą też, aż mu korniszon stanął w gardle z tego napięcia i stanęli tak murem przed tą Wenus z Reykjaviku.

Działy się później niestworzone rzeczy, nie będę ich tu opisywał, bo mielibyście wrażenie brania udziału w połączeniu kiepskiego pornola z operą mydlaną, zwłaszcza że nie wiadomo skąd, przypałętał się nawet sam Lars von Trier, by z pełnym zaangażowaniem wziąć udział w orgii.

 

***

 

W końcu jednak przyjechała śmieciarka, wysypała zawartość kontenera do swego przepastnego wnętrza, a wielki tłok wgniótł Zenka i Maćka w odpady komunalne.

Tak to smutno kończy się ta baśń o dwóch takich, co zdobyli Islandię.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (22)

  • Nuncjusz 29.07.2018
    Kim był Zenek, można znaleźć tu
    http://www.opowi.pl/zenek-korniszon-zagajenie-a35070/
  • Szudracz 29.07.2018
    O nie, to było straszne. :)
  • Nuncjusz 29.07.2018
    Co? Czyżby udało mi się omyłkowo napisać horoła? :)
  • Szudracz 29.07.2018
    Nuncjusz Nie, chyba nie. Straszne, bo tak skończyli żywot.
  • Nuncjusz 29.07.2018
    Szudracz umarli szczęsliwi.
    O ile faktycznie umarli. Żule to twardy naród :)
  • nimfetka 29.07.2018
    Wzruszyłam się.
  • Nuncjusz 30.07.2018
    Tak, ja też poroniłem łzę ;_;
  • Keraj 29.07.2018
    To taki Felek bez szelek 5
  • Nuncjusz 30.07.2018
    Niestety, ale nie
  • Canulas 29.07.2018
    Cudo. Orgia słów. Temat, zamysł, wykonie. 7+
    Zakurwiście wyszło.
  • Nuncjusz 30.07.2018
    To też było trochę na siłę. Miałem tylko strzęp pomysłu na to TW, ale fajnie, że przypasowało. Notabene, zawsze mnie to jakoś tam zaskakuje, co danej osobie przypasi a co nie. Wg mnie piszę cały czas mniej więcej tak samo chujowo ;)
  • Elorence 30.07.2018
    Patrząc na zestaw, gdyby padło na mnie, pewnie walnęłabym jakieś typowe romansidło, słodkie, że hej... A Ty... hmm, uśmiałam się, no nie powiem :) Końcówka nie do przebrnięcia jak dla mnie - moja wyobraźnia za bardzo pracowała xD
    Piąteczka za pomysłowość i pozdrawiam!
  • Nuncjusz 30.07.2018
    Pewnie bym tak samo musiał się zgwałcić romansidłem, gdyby nie Zenek Korniszon. On mnie wyratował z opresji :)
  • Nuncjusz 30.07.2018
    No tak, hmm, dzięki wszystkim za komentarze, z Bogiem mili moi :)
  • Canulas 30.07.2018
    Uff, czekałem 7h na stole złu, aż odpiszesz. Mogę iść spać :)
  • Canulas 30.07.2018
    Stołeczku
  • Nuncjusz 30.07.2018
    Canulas no kurde, ja o 20 idę spać a wstaję o 4, więc sory xd
  • Agnieszka Gu 05.08.2018
    Witam,
    Niezła schiza ;)) Fajne i na luzie ;)
    Pazdrawljaju ;))
  • Nuncjusz 05.08.2018
    O dziękuję :) teraz dopiero zauważyłem ten komentarz xd
  • Ritha 20.08.2018
    „Okazało się, że to wyspa gdzieś na Biegunie Północnym.
    "Hmm, a jak zamierzamy tam się dostać?" Maciek wzruszył ramionami: "Ile się da na piechtę, a resztę promem i autostopem".
    Na początek usadowili się w opróżnionym kontenerze po śmieciach, zarzucili kilkoma workami i czekali na śmieciarkę.
    Czekali i czekali, aż odurzył ich unoszący się wokół smród, a brzęczenie much spowiło i utuliło do krzepkiego snu...” :D (jest to jakiś pomysł)

    To jest opowiadanie awanturniczo-przygodowe! Gites Nun, fajnie wyszło :)
  • Nuncjusz 20.08.2018
    No w sumie :) Dzięki
  • marok 17.10.2019
    Gites bardzo. Takie przygody to ja lubię :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania