Poprzednie częściZaginiony sygnał [science-fiction]

Zaginiony klucz

Marta była zawsze ciekawa świata. Lubiła odkrywać nowe miejsca, poznawać ludzi i zgłębiać tajemnice historii. Pewnego dnia, gdy spacerowała po starym mieście, zauważyła mały sklep z antykami. Zaintrygowana, postanowiła zajrzeć do środka.

 

Sklep był pełen różnych przedmiotów: mebli, obrazów, biżuterii, książek i bibelotów. Marta przeglądała je z zaciekawieniem, aż natknęła się na coś, co przykuło jej uwagę. Był to stary klucz z metalu, ozdobiony misternymi wzorami. Marta podniosła go i przyjrzała się bliżej.

 

- Co to za klucz? - zapytała sprzedawcę, który siedział za ladą.

 

- To klucz do bramy czasu - odpowiedział z uśmiechem.

 

- Brama czasu? - powtórzyła Marta niepewnie.

 

- Tak, brama czasu. To magiczna brama, która przenosi cię do dowolnej epoki historycznej. Wystarczy, że obrócisz klucz w zamku i wybierzesz cel podróży.

 

- Nie wierzę w takie rzeczy - powiedziała Marta sceptycznie.

 

- Nie musisz wierzyć. Możesz sprawdzić samodzielnie. Ten klucz jest na sprzedaż. Kosztuje tylko 100 złotych.

 

Marta pomyślała chwilę. Była bardzo ciekawa tego klucza i tej bramy czasu. Z drugiej strony, nie chciała wydać pieniędzy na coś, co może być tylko oszustwem. W końcu podjęła decyzję.

 

- Dobrze, kupuję ten klucz - powiedziała i wyjęła portfel.

 

Sprzedawca uśmiechnął się szeroko i przyjął pieniądze.

 

- Gratuluję zakupu. Teraz musisz tylko znaleźć bramę czasu. Jest ona ukryta gdzieś w tym mieście. Powodzenia!

 

Marta podziękowała i wyszła ze sklepu z kluczem w ręku. Zastanawiała się, czy to wszystko jest prawdą, czy tylko fantazją sprzedawcy. Postanowiła się przekonać.

 

Zaczęła szukać bramy czasu po całym mieście. Przeszukiwała ulice, place, parki i zaułki. Pytała ludzi, czy widzieli coś takiego jak brama czasu, ale nikt nie wiedział o czym mówi. Marta była już zmęczona i zniechęcona, gdy nagle zobaczyła coś dziwnego.

 

Był to stary mur z cegły, na którym widniał napis: "Brama czasu". Mur był otoczony przez wysokie budynki i drzewa, więc trudno było go dostrzec. Marta podbiegła do niego i dotknęła go ręką. Mur był chłodny i twardy.

 

Marta spojrzała na swój klucz i pomyślała: "Czy to możliwe? Czy to naprawdę jest brama czasu?". Postanowiła spróbować.

 

Włożyła klucz do zamka i obróciła go. Nagle mur zaczął się rozjaśniać i zmieniać kolor. Pojawiły się na nim obrazy z różnych epok historycznych: starożytnego Egiptu, średniowiecznej Polski, rewolucji francuskiej, II wojny światowej... Marta była zachwycona tym widokiem.

 

- Wow! To niesamowite! - wykrzyknęła.

 

Wtedy usłyszała głos sprzedawcy w swojej głowie:

 

- Witaj, podróżniku. Jesteś teraz przed bramą czasu. Możesz wybrać dowolną epokę historyczną i przenieść się do niej. Wystarczy, że pomyślisz o niej i powiesz głośno: "Brama czasu, zabierz mnie do...". Pamiętaj jednak, że podróż jest jednorazowa. Nie możesz wrócić do swojego czasu. Musisz żyć w epoce, którą wybierzesz. Czy jesteś gotowa na tę przygodę?

 

Marta była zaskoczona tym głosem i tym, co powiedział. Zdała sobie sprawę, że to nie jest żart. To jest prawdziwa brama czasu. I ona ma szansę skorzystać z niej.

 

Marta zastanawiała się, co zrobić. Czy powinna zostać w swoim czasie, czy spróbować czegoś nowego? Czy warto ryzykować wszystko dla jednej podróży? Czy jest jakaś epoka historyczna, która ją szczególnie interesuje?

 

Marta była bardzo ciekawa świata. Lubiła odkrywać nowe miejsca, poznawać ludzi i zgłębiać tajemnice historii. I teraz miała okazję to zrobić w sposób niezwykły.

 

Marta podjęła decyzję.

 

- Brama czasu, zabierz mnie do... - powiedziała i wybrała swoją epokę.

 

Mur zajaśniał jeszcze mocniej i otworzył się przed nią. Marta weszła do środka i zniknęła.

 

Za nią zamknęła się brama czasu.

 

Koniec.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • Piotrek P. 1988 9 miesięcy temu
    Piękne, tajemnicze i monumentalne opowiadanie. Pobudzające wyobraźnię i inspirujące. Takich raczej nie czytuje się codziennie.

    Zakończenie wydaje się niejednoznaczne. Którą epokę wybrała Marta? Jej ówczesną, czy jakąś inną?

    5, pozdrawiam 🙂

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania