astyl/49/- Lustrzana mandragora - Dekaos Dondi

w temacie: "Flet z mandragory"

- Jak śmiesz mnie pouczać, bezmózgowy durniu! Twoje wojska mają w pień rozpierdolić, wszelkie zło, a szczególnie tego pojebusa A, co to dążąc do władzy, rzekę miodem i maślanką płynącą, obrzydliwymi łapskami wstrzymuje - mroczna natura władcy, była bliska zenitu. - Chyba wiesz, że na naszych chorągwiach, łopocze prawa i sprawiedliwa mandragora, o krwawych zębiskach i grzmiącym flecie, naszej jakże umiłowanej prawdy. Czy są jakieś inne?

- O panie. Uchowaj Boże!

- Ty mi tu Boga, to tego plugastwa nie mieszaj. Sami wprowadzimy ład, gdzie ładu nie ma i porządek, gdzie porządku nie ma. I miłościwe pojebanie… tfu, pojednanie ludu, też dekretem walniemy. A co! Każdy będzie musiał miłować, do chuja pana! Wedle czyich reguł?

- Twoich, o panie – odpowiedział, gówno dowodzący.

- Jak śmiesz tak do mnie mówić! Twoje wojska mają w pień rozpiździć, wszelkie zło, a szczególnie tego moczymordę B, co to dążąc do władzy, gruszki na wierzbie, obrzydliwymi łapskami wstrzymuje i nie pozwala masie pracującej, zbierać - wściekła natura władcy, była bliska zenitu. - Chyba wiesz, że na naszych chorągwiach, łopocze lewa i sprawiedliwa mandragora, o krwawych pazurach i jerychońskim flecie, naszej jakże umiłowanej prawdy. Czy są jakieś inne?

- O panie. Uchowaj Boże!

- Ty mi tu Boga, to tego szkaradziejstwa nie mieszaj. Sami wprowadzimy dobrobyt, gdzie dobrobytu nie ma i sumienia, gdzie sumień nie ma. I miłosierdzie wobec bliźnich, też zarządzimy. A jakże! Każdy będzie musiał miłować, do dupy pana! Wedle czyich reguł?

- Twoich, o panie – odpowiedział, gówno dowodzący.

***

- Gdzie nasze państwo?

- Zgliszcza władzy tylko.

- Całkiem spoko, ta opalona kość. Rzucę nią. Poleci, gdzie chcę.

- To moja kość, zostaw w tej chwili. Poleci, gdzie ja chcę.

- Gówno prawda. Ja nią rządzę.

- Puszczaj. A łaj!

- A masz, a masz, a masz...