LBnD (-1) - Więzienie spojrzenia

Ktoś mógłby powiedzieć, że przywiązanie Mikołaja do jedynego rodzinnego zdjęcia jakie pozostało mu po pożarze domu było chorobliwe. Chłopak najbardziej szanował, jak sam podkreślał spojrzenie matki. Było karcące i wiecznie niezadowolone. Kobieta zastygła na odbitce w pozie przyćmiewającej resztę. Mikołaj starał się jak mógł wypełnić obsesyjne ambicje swej rodzicielki. Jednak patrząc w lustro przed wyjściem ze swojego wynajętego mieszkania do pracy, nie potrafił się uśmiechnąć. Któregoś razu, wpatrując się w rodzinną pamiątkę, sam nie wiedząc dlaczego, porwał zdjęcie na kawałki, a potem spalił nad kuchenką. Był przekonany, że żal wyciśnie z niego morze łez. Zamiast tego poczuł coś innego – wolność.