Wiersz

Wiersz to nie tylko słowa na papierze

To metafora życia, porównanie duszy

To przenośnia świata, personifikacja marzeń

To aliteracja dźwięków, anafora myśli

To nie tylko rym na końcu wersu

To epifora uczuć, elipsa znaczeń

To inwersja słów, apostrofa sercu

To oksymoron losu, paradoks cierpień

Wiersz to nie tylko rytm w taktach metrum

To eufemizm bólu, hiperbola radości

To ironia losu, antyteza zwrotów

To gradacja napięcia, pytanie retoryczne

To nie tylko wykrzyknienie emocji

To onomatopeja natury, synestezja zmysłów

To symbol idei, alegoria prawdy

To neologizm słowny, archaizm stylu

Wiersz to nie tylko kolokwializm mowy

To innowacja formy, anakolut sensu

To elipsa treści, zeugma obrazu

To paronomazja dźwięku, synonimia znaczenia

To nie tylko antonimia przeciwieństw

To homonimia podobieństw, polisemia różnorodności

To homofonia brzmienia, homografia pisowni

To synalefa zgłosek, dialefa sylab

Wiersz to nie tylko synereza samogłosek

To diaereza spółgłosek, asyndeton wyliczeń

To polisyndeton powtórzeń, hiperbaton szyku

To anastrofa akcentu, chiazm konstrukcji

To nie tylko paralelizm układu

To epanalepsa początku, epizeuksa środka

To pleonazm nadmiaru, tautologia powtórzenia

To litota niedomówienia, mejoza pomniejszenia

Wiersz to nie tylko peryfraza opisu

To metonimia zastąpienia, synekdocha uogólnienia

To aluzja nawiązania, aliteracja głosek

To asonans samogłosek, konsonans spółgłosek

To nie tylko aliteracja początkowa

To paranomazja gra słów, pararhyme nierym

To wiersz o wierszu, wiersz o niczym

To wiersz o wszystkim, co w wierszu się mieści