Poprzednie części: Wiersz pierwszy
Wiersz dziewiąty
Gdybyś mieszkała za siódmym lasem
to nie będę marudził
tylko do drogi się zbiorę
by choć na chwilę Cię zobaczyć
gdybyś mieszkała za siódmą rzeką
to nie umiejąc pływać
do każdej wejdę rzeki
by móc Cię za rękę potrzymać
gdybyś mieszkała za siódmą górą
to na wszystkie góry wejdę
bo jakbyś spadała
to ja za tobą
rzucę się w przepaść.
Komentarze (12)
Gdyby ze wszystkich na świecie drzew
Zrobić jedno olbrzymie drzewo,
Jedno drzewo pod samo niebo,
A ze wszystkich na świecie rzek
Taką rzekę, że jeden brzeg
Byłby o milion mil od drugiego,
A głęboką - że coś strasznego!
I gdyby ze wszystkich na świecie małp
Zrobić jedną małpę nad małpy,
Taką małpę, że ten, co chciałby
Spojrzeć na nią choć jeden raz,
Musiałby patrzyć przez cały czas.
Całe życie musiałby patrzyć
I co najmniej tysiąc lat żyć! -
I gdyby ta małpa aż spod nieba
Zeskoczyła z tego drzewa
Do tej rzeki - tej największej
I najszerszej, i najgłębszej,
Takiej wielkiej, że jej nigdy
Nie obejmie ludzki mózg -
Jaki to byłby -
Jaki to byłby -
Jaki to byłby
PLUSK!!!
- nie marudzę
ubieram buty, zbieram się do drogi ku tobie
Mieszkasz za siódma rzeką i popłynę choć nie potrafię pływać
Do każdej rzeki wejdę by twoja dłoń dotknęła mojego czoła
Mieszkasz za siódmą gorą i szczyty mi nie straszne
I wichry nie powstrzymają
Jeśli wpadniesz rzucę się za tobą w przepaść
Bez skrzydeł
Jeśli wpadniesz albo spadniesz w przepaść - tak chyba lepiej. To tak na szybko. Ładne to. Ja uwielbiam kiedy bajki są naszą inspiracją. Co z tego że smarkamy ze starości albo nie te lata. To nie ma znaczenia. Bajki to cudowny świat do którego i ja wracam kiedy tylko mogę 🙂
Literatura
Literatura
marzena
trzymaj się skarbie
trzymaj się skarbie
marzena
na czerwonych wierchach
chmury niebłogosławione wiszą
nie byliśmy tam razem
Szopen nie gra dla nas walca
nie tańczą motyle rozbestwione
latem
nie słyszę jak prosisz
ukryty w cieniu niezaistniałych
zdarzeń
cóż może nas połączyć
przeciąg kiedy otworzę okna
niebieskie to chyba niebo
czerwone to piekło
jest taki tunel
połączeń, gdzie zagubione dusze
nikomu nie skarżą
nie płaczą
wiesz jak wieczność potrafi
nastroić skrzypce
nie miłością nie naszą
https://youtu.be/E7vmWCgB5uQ
Takie swobodne myśli większość,
by chciała mieć. Widzieć tylko chleb,
to mało.
Pozdrawiam serdecznie
5 za sympatyczny wiersz
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania