James Stone (dramat) część 1

Mieszkanie w jednej z gorszych dzielnic Nowego Yorku. Odrapane ściany, stare meble, grzyb na ścianach. Na środku pokoju znajduje się stolik ,,zastawiony” kilkunastoma pustymi butelkami po piwie i whiskey. Przy nim siedzi, na wózku inwalidzkim, stary mężczyzna. Jest chory na Parkinsona, trzęsą mu się ręce. Rozlega się pukanie do drzwi.

DETEKTYW STONE:

Wynoś się! Mówiłem, żebyś zrobiła sobie wolne do końca tygodnia! Zacznij żyć swoim życiem, a nie tylko zajmuj się mną! (dodaje ciszej) Cholerne pielęgniarki… nawet na pięć minut nie zostawią człowieka… (bierze butelkę whiskey, w której coś zostało i bierze duży łyk)

DETEKTYW RUSSEL (zza drzwi)

Detektywie Stone?!

DETEKTYW STONE

Czego?! Napisałem wszystko w aktach, przeszedłem badania psychologiczne! Czego chcecie więcej?!

DETEKTYW RUSSEL

Nazywam się Russel. Jestem detektywem i prowadzę śledztwo w sprawie seryjnego mordercy.

STONE

Czego chcesz? Nie pracuję dla wydziału od dziesięciu lat! Wynoś się!

RUSSEL

Morderstwa z którymi się spotkałem są… zaskakująco podobne do tych, z którymi pan miał styczność. Na pewno pan pamięta, to jest jedyna niezamknięta przez pana sprawa, schemat jest ten sam…

STONE

Wejdź, jest otwarte.

Russel wchodzi do mieszkania i staje w progu pokoju, w którym znajduje się Stone.

STONE

Wejdź, siadaj (mówi, wskazując krzesło). Poczęstowałbym cię czymś do picia, ale mam tylko alkohol. A z tego, co pamiętam, na służbie nie wolno pić.

RUSSEL

Przy tej sprawie chętnie się napiję. Ciężko mi się o niej mówi na trzeźwo.

STONE

To weź sobie szklankę z kuchni. Drugie drzwi na lewo. (chwilę później Russel wraca z brudną szklanką. Stone nalewa mu whiskey)

RUSSEL

Dziękuję.

STONE

Nie ma sprawy. To teraz pokaż mi, z czym przychodzisz.

RUSSEL

On wrócił, panie Stone. Uważam, że morderca z zielonymi oczami wrócił.

STONE

To było trzydzieści lat temu…

RUSSEL

Nie złapał go pan, prawda? Pozostał na wolności?

STONE

(wskazuje na wózek) Nie, nie złapałem. Za to on złamał mnie, jak widzisz.

RUSSEL

Co tam się stało?

STONE

Chcesz słuchać od początku?

RUSSEL

Tak. W aktach nie ma wszystkiego, prawda?

STONE

Oczywiście, że nie. Gdybym zamieścił w aktach wszystko, nie rozmawialibyśmy dzisiaj. Siedziałbym w wariatkowie, śliniąc się i starając odgryźć własny, pieprzony, język. Wypij whiskey i słuchaj, bo nie powtórzę.