Rozdział 0 z książki" Dwanaście Miast"

PROLOG

Dwa tysiące lat temu na kontynencie Elda było dwanaście królestw: Arlen. Bastania, Relania, Samara, Ingeria, Salan, Harlendia, Guren, Jdysz, Lekendia, Rychenia i Syren. Były z sobą niezwykle skłócone lecz do czasu przybycia na kontynent Warenów bezmyślnych wilkopodobnych stworzeni niszczących wszystko na swojej drodze. Ludzkość skazana na wymarcie postanowiła ukryć się za masywnymi murami dwunastu miast i zjednoczyć się pod władzą króla pierwszego miasta. Było to dla wielu bolesne ale konieczne. Każde miasto było samowystarczalne miało własne rolnictwo i przemysł. Przez ponad tysiąc pięćset lat ludzkość żyła za tymi murami bezpiecznie lecz pewnego dnia przyszła tragiczna wiadomość. „Dwunaste miasto padło” Zmroziło to krew w żyłach całej ludzkości. Zaraz po tej tragicznej wiadomości powołano korpus murów była to nowa części sił zbrojnych dwunastu miast w których skład wchodził jeszcze korpus transportowy oraz korpus wewnętrzny. Korpus murów stał się tak zwaną tarczą ludzkości lecz mimo poświęcenia tego korpusu w przeciągu ostatnich pięciuset lat upadły miasta z numerami od jedenastego do dziewiątego obecnie najbardziej wysuniętym miastem było ósme miasto które okalają trzydziesto metrowe mury. Zamieszkiwało w nim ponad milion trzysta tysięcy ludzi w większości wywodzili się oni z narodu Ingerskiego. Korpus murów tego miasta liczył ponad trzydzieści tysięcy żołnierzy a młodzi rekruci ciągle zasiali szeregi tej formacji.