Ściany absurdu #1: Tuż obok (drabble)

Jest zamurowana. Uwięziona w ścianie! Kiedy to sobie uświadamiam, świat wiruje, a wzory na tapecie ożywają. Bluszcz krępuje mi ręce, ale kruszę go w dłoniach. Kwiaty tumanią zapachem. Mdli mnie, ale torpeduję pięściami rzędy cegieł. Wiem, że to na nic, ale nie potrafię przestać. Ona musi żyć! Uderzam głową. Rozcinam łuk brwiowy. Padam na kolana. Łkając żałośnie, wciąż próbuję, już nie pięścią a otwartą dłonią...

- Już dobrze. Poddaj się – szepcze mi do ucha. Z przestrachem odwracam się, ale nikogo nie ma. Tylko przeszyte dreszczem, gołe ściany.

- Odpuść. Otwórz okno i podlej kwiaty, bo usychają. A potrzebne nam życie.

Następne części: Ściany absurdu #2: W tym szaleństwie jest metoda (drabble) Ściany absurdu #3: Jak nie ja to kto? (drabble) Ściany absurdu#4: ECO – system w wielkim mieście (drabble)

Komentarze (9)

zsrrknight 9 miesięcy temu

Dobre

Justyska 9 miesięcy temu

Dziękuję

Dekaos Dondi 9 miesięcy temu

Justyskowy tekst. W stylu i treści, jak lubię↔ Jakby tą drugą siebie, ożywiała swoją świadomością, jednocześnie zwalczając, coś, co trudno określić. Tym bardziej w kontekście, ostatniego zdania. Tekst pełny determinacji pewnej,
lecz czy słusznie ukierunkowanej?↔Pozdrawiam😆:)

Justyska 9 miesięcy temu

Witaj DD, to jest dobre pytanie czy owa determinacja jest słusznie ukierunkowana. Dziękuję;)

Sufjen 9 miesięcy temu

Przybywam i tu - co widzę? Zręcznie poprowadzony, sprawnie napisany i z wyraźną puentą. Na tak. Pozdrawiam :)

Sufjen 9 miesięcy temu

tekst*

Justyska 9 miesięcy temu

Sufjen bardzo mi miło, dziękuję Sufjen :)

Pasja 9 miesięcy temu

Już z tytuł nawiązuje do sprzeczności. Jakaś trwoga? Czyżby ona była fundamentem bycia czlowieka?. Obok zniewolenie w czterech ścianach i głos poszukujący ujścia dla życia. Tylko powietrze i woda jest wyznacznikiem życia.

Pozdrawiam

Justyska 9 miesięcy temu

"Powietrze i woda jest wyznacznikiem życia" dziękuję za to Pasjo. Chyba i trochę o tym będzie ta seria..
Pozdrawiam!!

zsrrknight 9 miesięcy temu
Dobre
Justyska 9 miesięcy temu
Dziękuję
Dekaos Dondi 9 miesięcy temu
Justyskowy tekst. W stylu i treści, jak lubię↔ Jakby tą drugą siebie, ożywiała swoją świadomością, jednocześnie zwalczając, coś, co trudno określić. Tym bardziej w kontekście, ostatniego zdania. Tekst pełny determinacji pewnej,
lecz czy słusznie ukierunkowanej?↔Pozdrawiam😆:)
Justyska 9 miesięcy temu
Witaj DD, to jest dobre pytanie czy owa determinacja jest słusznie ukierunkowana. Dziękuję;)
Sufjen 9 miesięcy temu
Przybywam i tu - co widzę? Zręcznie poprowadzony, sprawnie napisany i z wyraźną puentą. Na tak. Pozdrawiam :)
Sufjen 9 miesięcy temu
tekst*
Justyska 9 miesięcy temu
Sufjen bardzo mi miło, dziękuję Sufjen :)
Pasja 9 miesięcy temu
Już z tytuł nawiązuje do sprzeczności. Jakaś trwoga? Czyżby ona była fundamentem bycia czlowieka?. Obok zniewolenie w czterech ścianach i głos poszukujący ujścia dla życia. Tylko powietrze i woda jest wyznacznikiem życia.

Pozdrawiam
Justyska 9 miesięcy temu
"Powietrze i woda jest wyznacznikiem życia" dziękuję za to Pasjo. Chyba i trochę o tym będzie ta seria..
Pozdrawiam!!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania