Poprzednie częściLBnR 70 Lincz

LBnR 81 – pójdę dziś pożyć

rozrzucona po scenie czekam

na wiatr targający z widowni

gwizdy i gromkie brawa

zapomnienie z końcem dialogu

 

miotam rękami jak ważka

skrzydłami próbuję się unieść

spadam za każdym razem

jak słowo dodane od siebie

 

czy kiedyś umiałam się bawić

czerpać z tej roli radość

bezpieczna że nie muszę nic więcej

zrzucając winę na casting

 

a może wywalić scenariusz

przez szeroko otwarte okna

zauważyć łzę ścieraną gdzieś w kącie

gdy udało się pobyć sobą

 

ty możesz tu przecież zostać

nakładać lakier na zęby

ja pójdę częstować zmarszczkami

jedynym prawdziwym uśmiechem

Następne częściLBnR 82 – bezdech

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (22)

  • Akwadar 16.12.2020
    Koci... nie wiem ile warte jest to wierszowanie, ale zastanowienie mnie naszło po: "zauważyć łzę w kącie ścieraną
    gdy udało się pobyć sobą".
    Ha... słowo, dwa i jest rozdział...
  • Kocwiaczek 16.12.2020
    Hmm... Uważasz, że mogłaby z tego wyjść proza?
  • Shogun 16.12.2020
    No, muszę powiedzieć Kocwiaczku, że Twoje wiersze również coraz trudniejsze ;)

    Cóż ja tu widzę?
    Tak, dziś żyjemy jakby pod publikę, ciągle gramy, próbując wpasować się w gusta "widowni", ale czy to MY? A jeśli nie, to gdzie MY? Gdzie JA?
    Trochę tak można "pograć", ale na dłuższą metę... nie ma szans. Człowiek się wypala, zdaje sobie sprawę, że nie jest sobą, że nie żyje naprawdę, a przecież chce "dziś pożyć".
    Możemy próbować dopasować się różnymi sposobami, ulepszyć, ale czy to będzie prawda? Nie. Prawdą będą właśnie zmarszczki, prawdziwy uśmiech życia.

    Bardzo dobry wiersz. Poruszający odpowiednie struny.
  • Kocwiaczek 16.12.2020
    Dzięki, Shu:) twój komentarz – nic dodać, nic ująć :D
  • Witamy w Bitwie i powodzenia Kocwiaczku.
    Literkowa pozdrawia
  • Tjeri 17.12.2020
    Kockwiaczku, jestem cienawa czy dobrze zrozumiałam Twój wiersz. Czytając, przypomniał mi się mój tekst, napisałam go chyba ponad dziesięć lat temu i całkowicie o nim zapomniałam. Spróbuję odnaleźć, a Ty powiedz mi, czy piszemy o tym samym...
    Mam jedną uwagę "zauważyć łzę w kącie ścieraną" - niepotrzebna inwersja.
  • Tjeri 17.12.2020
    *Kocwiaczku
  • Tjeri 17.12.2020
    Ech. Znalazłam łatwo, ale jednak nie zamieszczę, nie nadaje się. Sorki za zamieszanie...
    To dopowiem o tekście, że scena męczy. Szczególnie gdy trzeba się odpowiednio udrapować, a oświetlenie zmienia się jak w kalejdoskopie. Dziś już wiem, że z czasem - albo się ją olewa, albo się przyzwyczaja.
  • Kocwiaczek 17.12.2020
    Tjeri, zauważyłam tę inwersję wcześniej, ale nie byłam pewna czy zmieniać:) Dodałam "gdzieś", żeby zaznaczyć podwójne znaczenie;) Tjeri, każdy rozumie jak chce. Nie narzucam. Wszystko męczy, gdy nie robi się tego, co by się chciało. Każdy przymus rodzi opór. Nie wiem czy można się do tego przyzwyczaić. A jeśli można... to chyba już się przegrało walkę.
  • Tjeri 17.12.2020
    Kocwiaczek - czasem przymus (ten bardziej wewnętrzny) przestaje być przymusem. Czasem również, przestaje się patrzeć pod kątem wygranej/przegranej. Być może to jest przegrana sama w sobie.
  • Kocwiaczek 17.12.2020
    Tjeri, brzmi jak rezygnacja z własnego "ja". Przykre to :(
  • Tjeri 17.12.2020
    Kocwiaczek rezygnacja/ewolucja - może i wyjdzie na jedno.
  • Dekaos Dondi 17.12.2020
    Kocwiaczkowa w swoim stylu:)→Ładnie napisane o sprawie istotnej.
    To tak trochę jak stanie okrakiem. Jedną nogą na ''deskach sceny'', a drugą na ''deskach swojego ego"
    I zależy co ważniejsze↔oklaski z widowni, czy to, co mnie najbardziej definiuje?
    A jeszcze jest sufler i kurtyna, co może na głowę zlecieć:)↔Pozdrawiam:)↔5
  • Kocwiaczek 17.12.2020
    Dziękuję, Dekaosie. Pozostaje tylko wierzyć w zdrowy rozsądek – swój i widowni :)
  • Rozpoczynamy głosowanie, które potrwa do 01 stycznia /piątek/godz. 23:59
    Zapraszamy do czytania wierszy, komentowania i zagłosowania na najlepszy.
    Plus krótkie uzasadnienie – dlaczego?
    Oddajemy głosy i tworzymy własne podium: 3 - 2 -1:
    https://www.opowi.pl/forum/glosowanie-literkowa-bitwa-na-rymy-bez-w478/
    Dziękujemy za udział
  • Pan Buczybór 01.01.2021
    Fajne. Szczerość z samym sobą... Dobry wiersz.
  • Kocwiaczek 01.01.2021
    Dziękuję:)
  • Onyx 01.01.2021
    Mądry, bardzo dobry wiersz. Podążamy za innymi, staramy się być tacy jak inni, zamiast po prostu spróbować odnaleźć własną ścieżkę i być sobą.
    Bardzo mi się podoba
  • Kocwiaczek 01.01.2021
    Wielkie dzięki, Onyx :)
  • Cicho_sza 01.01.2021
    Od dziecka świat wpycha na w różne role, często nie chciane. A życie to ciągły casting na bycie kimś. Trudno jest powiedzieć, że chce się po swojemu, inaczej. A trwanie w ciągłym rozkroku z czasem może doprowadzić do poważnej choroby moralnego kręgosłupa ? Podoba mi się, piątka ode mnie ?
  • Kocwiaczek 01.01.2021
    Bardzo dziękuję za dobre słowo i przemyślenia:)
  • Dekaos Dondi 01.01.2021
    Uzasadnienie głosowania↔???↔Kocwiaczkowa↔Za rozsądek↔swój i ''widowni"→oraz za właśnie takie przedstawienie↔wierszem.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania