List do tej jedynej

Najdroższa,

Jestem głupcem, robiącym głupie rzeczy. Jestem marzycielem, marzącym o niemożliwym. Pytasz mnie czemu tak, mi zależy. A ja nie potrafię odpowiedzieć, jesteś inna. Przy tobie nie czuje miłości, nie czuje byś była mi bliska. Widzę twoje błędy, minusy. Potrafię cię realnie opisać, taką jaką jesteś na prawdę. Mimo to nie potrafię o tobie zapomnieć, zajmujesz każdą wolną sekundę.

Mówi się, że szczęśliwi czasu nie liczą. Kiedy normalnie liczę, każdą milisekundę, przy tobie marzę by czasu nie było.

Wiem, że się boisz, nie potrafisz, nie jesteś pewna, ale widzę jak czasem ta myśl zaprząta ci głowę. Pragniesz abym wszystko wyjaśnił, ale boisz się rozmawiać. Wytykasz swoje błędu, a ja w nich, widzę piękno. Widzisz między nami duży dystans, w końcu mieszkamy od siebie tak daleko.

Jednak, czy nie poznaliśmy się w miejscu, na grupie, która już nie raz pokazała, że dla miłości, nawet wiedźmiński szlak jest czymś prostym. "Gry łączą, a nie dzielą" tym razem te słowa nabierają więcej kolorów niż zwykle.

Wiem, że nie jesteś pewna, czujesz, że jeszcze za wcześnie. Sama pytasz czy ty mi się podobasz, a jednak wolisz nie znać odpowiedzi. Ja też, chyba, jeszcze nie chcę, nie potrafię kochać. Marzę o miłości, a przy tym czuje coś innego, niż przy innych, a nawet nie posiada to psychologicznych oznak miłości. Spokojnie, ja poczekam, aż będziesz gotowa mi odpowiedź.

Zawsze będę czekać.