Numi ostrzy swój srebrny miecz
Nota: Na początku czuję się zobowiązany zaznaczyć, iż postać Numiego w żaden sposób nie czerpie inspiracji z mojej osoby, a jego przygody nie mają nic wspólnego z moim prywatnym życiem. Wszelkie podobieństwa do osób postronnych nie są przypadkowe, ale są kompletnie bez znaczenia. Dziękuję :)
Siedzę ze wzrokiem wpatrzonym w ekran.
̶ Och, tak… Yennefer… Tak… dobrze. Och… Rób tak dalej… Właśnie tak…
Nagle skrzypi klamka drzwi mojego pokoju. Otwierają się.
Wydaję z siebie zduszony okrzyk. Błyskawicznie zrywam się z miejsca i w panice szukam wyłącznika od monitora.
Przede mną staje Lass i spogląda na mnie dziwnie.
̶ Numi?
̶ O… Cześć Lass… - zwracam się do niej niepewnie. Ona unosi jedną brew i pyta:
̶ Co robisz?
̶ Ja? – dziwię się. Macham ręką lekceważąco. – Ee, nic takiego… Właśnie wracam od jednego mahakamskiego kowala, u którego ostrzyłem swój srebrny miecz…
̶ Miecz? Serio? – Lass patrzy na mnie sceptycznie.
̶ Poza tym, wałęsałem się trochę po Novigradzie i Velen… - ciągnę niezrażony.
̶ No i co ty tam niby robisz Numi, hę? – Lass pyta podejrzliwie.
Nagle poważnieję. Moja twarz przybiera kamienny wyraz.
̶ Zabijam potwory – odpowiadam grobowym głosem. W moich oczach odbija się groźny błysk.
̶ Potwory? – Lass powtarza oniemiała.
̶ Ghule, nekkery, kuroliszki… Takie tam…
Lass wzdycha ciężko.
̶ Powiedz mi Numi, ile czasu jesteśmy już razem?
̶ Dwa miesiące? – zgadywałem.
̶ I co robiliśmy wspólnie przez ten cały czas? – nalega.
̶ Piliśmy eliksiry? – odpowiadam nieśmiało.
̶ No właśnie! – krzyczy. – Tylko raz mnie gdzieś zabrałeś! W dodatku próbowałeś mnie wtedy upić jakimś podejrzanej genezy ziołowym spirytusem!
̶ Ale Lass… To czym się zajmuję, zabiera mnóstwo czasu… - bronię się lekko urażony. – Robota jest niebezpieczna, płaca beznadziejna, prestiż zerowy, a reputacja gówniana. Ale za to laski na mnie lecą! Szczególnie czarodziejki. Mówię ci! Żebyś widziała, jakie one są napalone…
Lass obraca się na pięcie i bez słowa wychodzi.
̶ Skarbie! – wołam za nią. – Wiesz, że jestem zmutowany! Mam zwiększone libido! Lass! JA JESTEM CHUTLIWY!
Odpowiada mi milczenie.
Komentarze (12)
- Po co ci dwa miecze?
- Jeden na potwory, a drugi na ludzi. W sumie oba na potwory...
A Ty mi ten cytat zmiażdżyłeś swoim srebrnyn mieczem ;)
"Powiedz mi Numi" - przecinek po "mi"
Ale ten Numi durny xD Nawet dziewczyny porządnej nie umie przy sobie zatrzymać i jeszcze ostrzy miecz w takiej sytuacji! Bieda, oj, bieda :) Piątka ode mnie. Znów nie wiem, jak mnie tu nie było, ale nie umiałam sobie odpuścić ;)
No bo Wiedźmin noo... :D
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania